مطالعه حاضر به بررسی تطبیقی دو پسرکشی در متن حماسی مرگ پسر آیفی از دستنوشته های حماسی ایرلند و بخش رستم و سهراب از شاهنامه ابوالقاسم فردوسی از دیدگاه مطالعه تطبیقی اسطوره های هندواروپایی جورج دومزیل می پردازد. نظریات دومزیل درباره سه گانگی )سه لایگی( خویشکاری های کیهانی و اجتماعی در ادیان و نظام های اسطوره ای هندواروپایی بررسی شده اند؛ سپس این موضوع مورد بحث قرار گرفته است که چگونه روابط بین خویشکاری ها نقش هر خویشکاری را در اجتماع و یا اجتماع خدایان تعریف می کند و این که چگونه در فرهنگ های هند و اروپایی خدایان و قهرمانان حماسی جنگاور الزاماً مرتکب گناه می شوند. این مطالعه نشان می دهد که در هر دو داستان سیر رویدادها و معنای آن ها مطابق الگوی گناهان سه گانه جنگاور است که دومزیل مطرح می سازد. سپس همخوانی ها و ناهمخوانی های دو متن با توجه به اصلاحات زرتشتی در دین پیشاهندوایرانی در ایران، نظام اسطوره ای سلتی و سنت روایت شفاهی در ایرلند مورد بررسی قرار می گیرند. نتیجه نشان می دهد که هر دو متن حاوی همان الگوی گناهان سه گانه جنگاوران به ضد هر سه خویشکاری که دومزیل مطرح می کند هستند؛ و بنابراین هر دو نمایاننده یک جهان بینی در جوامع مرتبط می باشند.