در این پژوهش ارتباط بین عدم تقارن اطلاعاتی و سیاست تقسیم سود مورد بررسی قرارگرفته است. عدم تقارن اطلاعاتی، نابرابری اطلاعات بین مدیر یک شرکت و سایر ذینفعان تعریف می شود. منظور از سیاست تقسیم سود نیز روندی است که مدیران در پرداخت سود در پیش می گیرند که در اینجا مدیریت سود می تواند ایفاگر نقش مهمی باشد. در این تحقیق برای اثبات فرضیات، اطلاعات شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1386 تا 1390 مورد بررسی قرارگرفته است. جهت سنجش عدم تقارن اطلاعاتی از مدل تفاوت قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام استفاده شده است. دامنه ی تفاوت قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام، نشان دهنده ی میزان شکاف موجود میان "قیمت پیشنهادی خرید سهام" و "قیمت پیشنهادی فروش سهام" است. سیاست تقسیم نیز در این تحقیق به چهار مولفه ی سودآوری، ارزش بازار سهام، رشد دارایی و q توبین تقسیم شده است که ارتباط هر یک ازاین مولفه ها با عدم تقارن اطلاعاتی در قالب چهار فرضیه بررسی شده است. روش های آماری مورد استفاده در این پژوهش، آمار توصیفی، رگرسیون و همبستگی می باشد. در آزمون فرضیه ها با توجه به ضریب همبستگی و سطح معناداری، شاهد رابطه ی معنادار بین تمامی مولفه های سیاست تقسیم سود با عدم تقارن اطلاعاتی بوده ایم. سپس با استفاده از نتایج رگرسیون گام به گام، فرضیه ی کلی این تحقیق که تأثیر سیاست تقسیم سود بر عدم تقارن اطلاعاتی بود نیز اثبات گردید و مدلی براساس ضرایب رگرسیون برای عدم تقارن اطلاعاتی برآورد شد. نتایج تحقیق نشان داد که درصورت افزایش تقسیم سود بین سهامداران، عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیر و ذینفعان کاهش می یابد.