ترقیق یکی از مهم ترین عوامل افزایش هزینه های مستقیم استخراج و فرآوری در معادن است. در این مطالعه یک مدل برمبنای سیستم مهندسی سنگ برای پیش بینی سطح ریسک ترقیق ایجاد شده در کارگاه های جبهه کار طولانی توسعه داده شده است. همچنین براساس سطح ریسک ایجاد شده در کارگاه ها، یک مدل برای پیش بینی ترقیق پیشنهاد شده است. در ادامه برای تخمین میزان ترقیق، از مدل های منطق فازی، شبکه عصبی مصنوعی و آنالیز رگرسیونی استفاده شد. اطلاعات و داده های جمع آوری شده مربوط به 35 کارگاه جبهه کار طولانی در منطقه های زغالی کرمان و طبس می باشد. نتایج نشان داد که سطح ریسک به دست آمده برای هر کارگاه، سازگاری مناسبی با مقدار ترقیق واقعی کارگاه دارد. برای نشان دادن عملکرد مدل ها، با پیش بینی ترقیق هر یک ازکارگاه های استخراجی، آن ها را با مقادیر واقعی مقایسه شد و به ترتیب ضریب تعیین 86/0 و 972/0، 985/0 و 856/0 برای مدل ها به دست آمد. درنهایت برای ارزیابی دقت مدل ها، نتایج نشان می دهدکه برای مدل های پیش بینی کننده ، rmse وvaf به ترتیب، 74/3، 87/84% و 09/2، 72/95% و 24/1، 78/97% و 40/4 و 42/85% به دست آمده است. در نهایت مشخص شد که مدل های شبکه عصبی و منطق فازی برتری بیشتری نسبت به دیگر مدل ها دارند.