پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل اجتماعی موثر بر میزان دینداری دانشجویان دانشگاه آزاد نوشهر انجام شده است. در این پژوهش آنچه مورد توجه است، ضرورت اهمیت دادن به دینداری دانشجویان است. چارچوب نظری و مدل تحلیلی با استفاده از نظریه نظریه پردازانی همچون کارل مارکس، ماکس وبر، امبل دورکیم و پیتر برگر و تامس لاکمن ارائه شد. این پژوهش به روش پیمایشی انجام شد و با تکنیک پرسشنامه که دارای اعتبار صوری و اعتبار سازه ای و اعتماد (آلفای کرونباخ بالای 70 درصد) به گردآوری اطلاعات اقدام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی 5480 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد نوشهر بودند که از بین آن ها با استفاده از فرمول کوکران تعداد 358 نفر به روش تصدفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از دو شیوه آمار توصیفی و استنباطی و با بهره گیری از نرم افزار spss، پس از تهیه جدول ماتریس، اطلاعات در قالب جداول یک بعدی و دوبعدی تنظیم شد. یافته های پژوهش نشانگر این بودند که دینداری دانشجویان در حد متوسط رو به پایینی می باشد و میزان دینداری (متغیر وابسته) با متغیرهای جنسیت، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، رسانه های جمعی، نوگرایی و تعلق سیاسی رابطه معنی داری دارد. بین متغیر سن با دینداری هیچ گونه رابطه معنی داری مشاهده نشد