در این پایان نامه، جذب یون های فلزی cr+3 و ni+2 بر نانولوله های کربنی عامل دار شده با conh(ch2)2nh2به صورت عملی و نظری مورد بررسی قرار گرفت. در بخش عملی از نانولوله های کربنی چند دیواره (mwcnt)عامل دار شده برای حذف یون های cr+3 و ni+2 از محلول های آبی استفاده شده و جذب یون های فلزات فوق با استفاه از دستگاه اسپکترومتر جذب اتمی شعله اندازهگیری شده است. دادههای تعادلی تجربی بامدل های لانگمویر، فروندلیچ، سیپس، تمکین و ردلیچ- پترسون و داده های سینتیکی تجربی نیز با مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم برازش شدند. نتایج به دست آمده از برازش دادههای تجربی نشان می دهد که ظرفیت جذب جاذب برای یون cr+3 بسیار بیشتر از یون ni+2 می باشد. علاوه بر این تأثیر ph نیز بر فرآیند جذب یون های فلزی بررسی و معلوم شد که ظرفیت جذب برای یون های ni2+و cr3+ به ترتیب در8 و 4 =ph بیشینه است. در بخش نظری این پایان نامه از روش محاسباتی dft برای مطالعه جذب یون های فلزی ni2+ و cr3+ بر نانولوله کربنی تک لایه زیگزاگ (5,0) عامل دار با گروه های عاملی conh(ch2)2nh2 استفاده شد. کمیت های انرژی جذب، شکاف انرژی، انتقال بار بین یون های جذب شونده و جاذب و نیز فاصله تعادلی کاتیون از جاذب محاسبه و مورد بحث قرار گرفته است. نتایج محاسبات نظری نشان می دهد که ساختار بهینه شده کاتیون فلزی-گروه عاملی برای هر دو کاتیون یکسان بوده و انرژی جذب cr+3 بیشتر از ni+2 می باشد که با نتایج تجربی همخوانی دارد.