صنعتی شدن جوامع، گسترش شهر‏نشینی و تغییر و تحولات سریع زندگی اقتصادی و اجتماعی منجر به گذراندن اوقات فراغت در تفرجگاه های طبیعی شده است. امروزه صنعت گردشگری یکی از فعالیت‏های در حال رشد دنیا است. اهمیت جاذبه هایگردشگری و توسعهآن به عنوان یکی از مهم ترین منابع درآمد هر کشور آشکار است. در توسعه صنعت گردشگری افزایش کیفیت جاذبه‏های گردشگری، فراهم کردن تسهیلات مطلوب گردشگری و نیاز‏مندی‏های گردشگران به منظور افزایش کیفیت تجربه های تفرجی و رضایت‏مندی بازدیدکنندگان ضروری است. هدف این مطالعه ارزیابی کیفیت جاذبه های گردشگری و برررسی عوامل محدود کننده در جذب گردشگر در منطقه جنگلی سراوان است. منطقه جنگلی سراوان یکی از منابع طبیعی گردشگری است که در جنوب غربی استان گیلان قرار دارد و به دلیل وجود جاذبه های گردشگری و سهولت دسترسی بازدیدکنندگان زیادی دارد. این منطقه شامل دو جاذبه اصلی پارک جنگلی سراوان و موزه میراث روستایی است. اطلاعات اولیه این پژوهش از طریق تکمیل 194 پرسش نامه در پارک جنگلی و 198 پرسش نامه در موزه میراث روستایی جمع آوری شده است. اطلاعات مزبور توسط روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی با استفاده از آزمون-های آماری مان-ویتنی، کروسکال والیس و فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.جهت ارزیابی کیفیت جاذبه های گردشگری معیار‏های تاثیر گذار بر کیفیت ارزش تفرجی آن ها با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی وزن دهی و در مرحله بعد با استفاده از تکنیک گپ آنالیز میزان اهمیت هر معیار (وزن نسبی) و وضعیت فعلی هر جاذبه با توجه به معیار مورد نظر تعیین گردید. سپس نمودارهای اهمیت- عملکرد که نشان دهنده نقاط قوت و ضعف هر جاذبه است ترسیم گردید. نتایج به دست آمده نشان دهنده وجود شکاف در کیفیت ارزش تفرجی تماشای پرندگان، زیارتگاه امام زاده هاشم، رودخانه و موزه میراث روستایی و هم چنین تسهیلات و امکانات رفاهی جنگل سراوان است که ضرورت برنامه ریزی در زمینه تقویت و توسعه جاذبه-های گردشگری وامکانات و تسهیلات گردشگری در این منطقه را نشان می دهد. نتایج این پژوهش می تواند راهنمایی برای کمک به مدیران جهت برنامه ریزی و مدیریت بهتر باشد تا علاوه بر حفظ محیط زیست، زمینه‏ساز استفاده بهینه از طبیعت برای گردشگران و رضایت‏مندی آن‏ها را فراهم نماید.