چکیده اثر تمرینات ژیمناستیک بر اجرای تعادل دانش آموزان دختر9 تا 15 سال با کنترل بالیدگی به کوشش زینت ایازی وانانی هدف این تحقیق بررسی اثر تمرینات ژیمناستیک بر قابلیت تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر 9 تا 15 سال بود. روش این تحقیق از نوع نیمه تجربی بوده و طرح تحقیق شامل چهار گروه (دو گروه تجربی و دو گروه کنترل در رده های سنی زیر و بالای 12 سال) با پیش و پس آزمون بود. گروه های تحقیق هرکدام شامل 90 آزمودنی از جامعه آماری دختران دانش آموز بین 9 تا 15 سال ناحیه 1 آموزش و پرورش شهرستان شیراز بود که به روش خوشه ای انتخاب شده بودند. پس از تعیین نمونه آماری و شناسایی افراد واجد شرایط، داده های پیش آزمون جمع آوری، سپس دو گروه کنترل و تجربی به صورت تصادفی برچسب زده شدند. افراد گروه تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای دو جلسه متوالی، هر جلسه 50 دقیقه پروتکل تمرین را انجام دادند. ساعات برگزاری تمرین جایگزین ساعات ورزش مدارس بوده و گروه کنترل برنامه های کلاسی معمول، ازجمله تمرینات ورزشی مربوط به ساعات کلاسی تربیت بدنی را اجرا نمودند. در پایان دوره از هر دو تجربی وکنترل، پس آزمون به عمل آمد. نتایج با استفاده از آزمون t در گروه های مستقل مقایسه شد. سطح معناداری در این تحقیق 05/0=? در نظرگرفته شده بود. نتایج حاصل بیانگر وجود اختلاف معنادار بین گرو های تحقیق بود. به عبارت دیگر تمرین ژیمناستیک باعث تغییر معنادار تعادل ایستا و پویا در گروه های سنی زیر و بالای 12 سال شده و هم چنین گروه سنی بالای 12 سال نسبت به گروه سنی دیگر دارای تعادل ایستا و پویای بهتری در اثر اعمال تمرینات شد. به نظر می رسد تمریناتی که عمدتاً تحریکات حسی- حرکتی را به صورتی هدفمند حتی با کمترین جلسات تمرینی در هفته در برمی گیرند به نسبت محتویات درس ورزش ارائه شده برای این گروه، کفایت لازم را در ارتقای قابلیت تعادل داراست. کلید واژگان: ژیمناستیک، دانش آموزان دختر، تعادل ایستا، تعادل پویا، بالیدگی