کشاورزی یکی از بخش های مهم اقتصادی در تمام کشورها و به خصوص کشورهای درحال توسعه می باشد. بر اساس آخرین گزارشات سازمان خوار و بار جهانی (فائو) نزدیک به 40 درصد از جمعیت فعال اقتصادی جهان در بخش کشاورزی اشتغال دارند که اغلب این جمعیت در کشورهای در حال توسعه سکونت دارند و معیشت آنان از بخش کشاورزی تأمین می شود. این تحقیق با هدف بررسی نقش و جایگاه توسعه بخش کشاورزی در ابعاد اقتصادی- اجتماعی مناطق روستایی شهرستان بهبهان انجام گرفته است و روش تحقیق به صورت توصیفی – پیمایشی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات تحقیق به دو شیو? اسنادی و میدانی بوده است. در این تحقیق ابتدا دهستان های شهرستان بهبهان را از لحاظ توسعه-یافتگی بخش کشاورزی به روش تاکسونومی عددی سطح بندی نموده و سپس دهستان های دودانگه و تشان غربی به ترتیب به عنوان توسعه یافته ترین و محروم ترین دهستان برای مطالعه انتخاب شدند تا با روش مقایسه ای نقش کشاورزی در توسعه اقتصادی و اجتماعی روستا سنجیده شود. به طور کلی نقش توسعه کشاورزی در دو سطح کلی روستا و سطح خانوارهای کشاورز مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که توسعه کشاورزی در توسعه اقتصادی و اجتماعی سطح کلی روستا زمین? افزایش میزان دسترسی روستاییان به خدمات و امکانات زیرساختی و زیربنایی، آموزشی، بهداشتی، نهادها، خدمات ارتباطی و اشتغالزایی مردان در روستا را فراهم نموده است و همچنین سبب افزایش و تأمین امنیت غذایی منطقه شده و از سوی دیگر کاهش مهاجرت روستا به شهر و پایداری مناطق روستایی را به دنبال داشته است. نتایج تحقیق در سطح خانوارهای بهره برداران کشاورزی نشان داد که اگر چه توسعه کشاورزی موجب افزایش تولیدات کشاورزی شده است، اما به همان نسبت در افزایش درآمد خانوار موثر نبوده است. همچنین توسعه کشاورزی موجب افزایش اشتغالزایی سرپرست خانوار در روستای محل سکونت خودگردیده، اما نتایج تحقیق نشان داد که توسعه کشاورزی در اشتغال زنان و جوانان عملکرد رضایت بخشی نداشته و در سطح پایین ارزیابی گردیده است. به طور کلی میزان رضایت روستاییان از شغل و محیط روستا در سطح نسبتاً خوب ارزیابی شده و از طرفی هم میزان مشارکت و دسترسی به خدمات و نهاده های کشاورزی در سطح پایین بوده است و کشاورزان رضایت بالایی نداشتند.