چکیده این تحقیق به منظور بررسی مقایسه ای اثر اسیدبوریک و بوراکس بر خاصیت کندسوزکنندگی چوب ممرز انجام گرفت. اهداف اصلی این تحقیق بررسی اثر زمان تیمار و نوع ماده کندسوزکننده بر میزان جذب و درصد کاهش وزن، پس از آزمایش کندسوزکنندگی در چوب ممرز بود. به منظور دستیابی به اهداف فوق تعداد 40 عدد نمونه به ابعاد 100×2×1 سانتی متر را به رطوبت 7درصد رسانده و وزن شدند. سپس 20 عدد نمونه چوب با اسیدبوریک و 20 عدد نمونه با بوراکس در زمان های 60، 90، 120 و 150 دقیقه به طور جداگانه با استفاده از روش غوطه وری آغشته شدند.در جه حرارت محلول در تمامی تیمارها یکسان و 80 درجه سانتی گراد در نظر گرفته شد. پس از آغشتگی، نمونه ها به مدت 4 دقیقه تحت آزمایش کندسوز شدن توسط دستگاه هاریسون قرار گرفتند و کاهش وزن هر 30 ثانیه یکبار از روی دستگاه یادداشت شد و مشاهده شد که کدامیک از نمونه ها در مدت 30 ثانیه کمتراز یک درصد وزن خود را از دست دادند. با تفاضل دو وزن قبل از آغشتگی و بعد از آغشتگی، مقدار نمک جذب شده مشخص شد. نتایج نشان داد که به طور کلی با افزایش زمان تیمار میزان جذب اسید بوریک و بوراکس افزایش یافت و همچنین نوع ماده تاثیری بر میزان جذب نداشت.نتایج مربوط به کاهش وزن نشان داد که با افزایش زمان تیمار، درصد کاهش وزن کاهش یافت. کمترین میزان کاهش وزن در نمونه های تیمار شده با بوراکس به دست آمد. سرانجام نمونه های تیمارشده با بوراکس در زمان 150 دقیقه تیمار برتر شناخته شد.