چکیده این تحقیق به منظور بررسی مقایسه ای اثر اسیدبوریک و بوراکس بر خاصیت آتش گیری چوب صنوبر که در مصارف داخل ساختمان به کار می رود، در 4 زمان تیمار 60، 90، 120 و 150 دقیقه انجام گرفت. اهداف اصلی این تحقیق بررسی اثر زمان تیمار بر میزان جذب اسیدبوریک و بوراکس و درصد کاهش وزن پس از آزمایش کندسوزکنندگی در دستگاه هاریسون می باشد. درجه حرارت محلول در تمامی تیمارها یکسان و 80 درجه سانتی گراد در نظر گرفته شد. به منظور دستیابی به اهداف فوق، 40 عدد نمونه به ابعاد 1× 2× 100 سانتی متر را مطابق با استاندارد astm e 69-50 آماده کرده و به رطوبت 7 درصد رسانده شدند. جهت اشباع نمونه ها از روش غوطه وری استفاده شد. مقدار ماده شیمیایی جذب شده توسط نمونه ها مشخص شد. نمونه های آغشته شده تحت آزمایش کندسوزشدن در دستگاه هاریسون قرار گرفتند. کاهش وزن هر 30 ثانیه از روی دستگاه هاریسون یادداشت شد. نتایج نشان داد که با افزایش زمان تیمار، میزان جذب در تمامی نمونه ها افزایش می یابد و نوع ماده اثر معنی داری را در میزان جذب ندارد. بیشترین و کمترین میزان جذب، به ترتیب مربوط به زمان 150 و 60 دقیقه می باشد. اثر زمان تیمار بر میزان کاهش وزن ایجاد شده معنی دار است بدین معنی که با افزایش زمان تیمار، درصد کاهش وزن در تمامی نمونه ها کاهش می-یابد. همچنین اثر نوع ماده بر میزان درصد کاهش وزن معنی دار می باشد. کمترین کاهش وزن در نمونه های تیمار شده با بوراکس در زمان تیمار 150 دقیقه مشاهده شد که تیمار برتر می باشد.