هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره آموزش مهارتهای پایه شنا بر مهارتهای حرکتی درشت کودکان اُتیسمی 7 تا 11 سال بود. بدین منظور تعداد 15 نفر از کودکان اُتیسمی با میانگین ± انحراف استاندارد سن 05/1±3/10 سال، قد 04/0±3/1 متر، وزن 68/3±8/35 کیلوگرم و شاخص توده بدن 76/1±9/18 گیلوگرم بر متر مربع داوطلب مراجعه کننده به استخر های ورزشی شهر تهران به صورت تصادفی و بر اساس نتایج پیش آزمون به دو گروه 10 نفری تجربی و کنترل تقسیم بندی شدند. برنامه تمرینی در سه بخش ابتدایی، اصلی و انتهایی به ترتیب شامل گرم کردن با حرکات کششی، آموزش و تمرین استاندارد شنا و حرکات توپی در خارج و داخل آب به مدت 6 هفته در گروه تجربی اجرا شد. در این فاصله گروه کنترل به فعالیت های معمول می پرداختند. در آغاز و پایان پژوهش بر اساس پرتکل استاندارد آزمون از هر 2 گروه آزمون بهره حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم به عمل آمد. برای نشان دادن تفاوت پیش و پس آزمون در هر گروه از آزمون t ذوجی و برای مقایسه نتایج دو گروه از آزمون t مستقل از اختلافات پیش تا پس آزمون در سطح اطمینان 95% بعمل آمد. یافته های پژوهش نشان داد، برنامه تمرینی منتخب بر بهبود هر سه مهارت های دست کاری (40 درصد)، مهارت های جابه جایی (31 درصد) و پایه (35 درصد) تاثیر معنی داری داشته است (05/0p<). در همین راستا نیز تفاوت تغییرات پیش تا پس آزمون هر سه مهارت بین دو گروه معنی دار می باشد (05/0p<). در نهایت به نظر می رسد تمرینات شنا با تکیه بر مهارت های دستکاری و جابه جایی قادر است آثار مفیدی بر توانایی های حرکتی کودکان دارای اختلال اتیسم داشته باشد.