صنعت گردشگری یکی از بزرگترین صنایع دنیا است و ورزش یکی از متداول ترین عوامل ایجاد انگیزه برای گردشگران است و گردشگری ورزشی از این دو صنعت حاصل شده است. گردشگری ورزشی در تمام دنیا در صنعت گردشگری رشد زیادی دارد. کشور ایران نیز یکی از کشورهای منحصر به فرد جهان از نظر آب و هوایی و یکی از کشورهای جذاب جهان برای گردشگری است و بر اساس شواهد، ظرفیت های زیادی جهت توسعه گردشگری ورزشی دارد. در این میان، بازاریابی گردشگری اهمیت ویژه ای دارد و تمام فعالیت های برنامه ریزی، تهیه محصولات گردشگری و جذب گردشگر نیازمند بازاریابی است. پژوهش های زیادی بر اهمیت و نقش بازاریابی در صنعت گردشگری تاکید کرده اند. اما بازاریابی گردشگری ورزشی شایسته توجه ویژه ای است. زیرا در بازاریابی گردشگری، توجه به نوع گردشگر اهمیت دارد، ورزش محصولی منحصر به فرد است و با سایر محصولات خدماتی تفاوت دارد، گردشگران ورزشی انگیزه های متفاوتی دارند و حتی این انگیزه ها با توجه به عوامل مختلفی مانند ویژگی های جمعیت شناختی، مبدا و مقصد گردشگری و غیره نیز متفاوت است. وجود الگو برای بازاریابی ضروری است زیرا این بازاریابی است که در نهایت موجب جذب گردشگران ورزشی به یک رویداد می گردد و کلیه یافته ها و عوامل مهم بایستی در قالب عملیات بازاریابی به صورت یکپارچه درآیند تا موثر واقع گردند. اما متاسفانه نه تنها برای بازاریابی گردشگری ورزشی، بلکه برای بازاریابی گردشگری در سطح عام آن نیز یک استرات‍ژی و برنامه یا طرح معینی در کشور وجود ندارد و کلیه فعالیت ها مبتنی بر تجارب شخصی و یا فعالیت های مقطعی و کوتاه مدت است. حتی گفته شده است که ضعف بازاریابی گردشگری، عمده ترین عامل عقب ماندگی ایران در این صنعت در جهان است. عدم وجود یک الگوی مناسب بازاریابی گردشگری ورزشی منطبق با شرایط و ویژگی های خاص کشور و نبود هیچگونه ساختار یا چهارچوبی برای آن، موجب شده است که برنامه های توسعه گردشگری ورزشی همواره موردی و کوتاه مدت باشد و نتوان از فواید زیاد توسعه گردشگری حاصل از رویدادهای ورزشی استفاده کرد. لذا این پژوهش بر آن شد که اقدام به طراحی الگویی مناسب برای بازاریابی گردشگری ورزشی در ایران نماید. برای این منظور ابتدا عوامل اثر گذار بر بازاریابی گردشگری ورزشی شناسایی شد و در قالب الگوها و فرآیندهای پیشنهاد شده برای بازاریابی قرار گرفت تا مدل مفهومی بازاریابی گردشگری ورزشی شکل گیرد. پس از چندین بار اصلاحات با نظرخواهی از خبرگان، این مدل نهایی گردید و اساس پژوهش قرار گرفت. در این مدل شش متغیر اصلی محیط، مدیریت بازاریابی، بازارهای هدف، جایگاه یابی، آمیزه بازاریابی، و مدیریت ورزش لحاظ شده بود. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته ای بود بر اساس عوامل الگوی مفهومی بازاریابی گردشگری ورزشی و عوامل شناسایی شده در پژوهش های انجام شده، طراحی شده بود و روایی و پایایی آن با دقت انجام گردید و تایید شد. 460 نفر از خبرگان و کارشناسان و صاحب نظران در زمینه گردشگری ورزشی، و گردشگران ورزشی داخلی و خارجی شرکت کننده در رویدادهای ورزشی به میزبانی تهران، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و در مجموع تعداد 500 پرسشنامه در اختیار آنها قرار گرفت و در نهایت 362 پرسشنامه کامل و قابل استفاده عودت گردید. داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل عاملی و مدل سازی معادله ساختاری جهت ساخت مدل و آزمون فرضیه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اکثر گردشگران ورزشی به عنوان ورزشکار در رویداد ورزشی شرکت کرده بودند و نمونه ها نسبتاً جوان بود و بیشتر آنها مرد بودند. بیشتر گردشگران خارجی نمونه پژوهش از کشورهای همسایه ایران بودند. میانگین درآمد گردشگران ورزشی ایرانی ماهیانه 145 هزار تومان و گردشگران خارجی سالیانه 9727 دلار بود. میزان تمایل به هزینه کرد در گردشگران ورزشی داخلی به طور متوسط حدود 145 هزار تومان بود و با میانگین درآمد آن ها برابر بود. این عدد برای گردشگران ورزشی خارجی به طور میانگین 990 دلار بود. بیشتر گردشگران ورزشی دارای تحصیلات دیپلم بودند. بیشتر آنها تمایل به مسافرت مجدد داشتند و «دریا و سایر جذابیت های آبی»، و «مسابقات و رویدادهای ورزشی» دو جاذبه اول برای گردشگری ورزشی و «تلویزیون» و «اینترنت» دو رسانه اول برای تبلیغات گردشگری ورزشی از دیدگاه نمونه ها بودند. رویداد ورزشی برگزار شده، مهم ترین دلیل حضور گردشگران ورزشی بود و اکثر آن ها مسافرت خود را توسط فدراسیون یا سازمان ورزشی در مبدأ یا مقصد تنظیم کرده بودند. بیشترین ضعف گزارش شده از سوی گردشگران ورزشی در طول اقامت مربوط به (نبود) گردش درون شهری و بازدید از مکان های دیدنی بود. ضعف های مربوط به تغذیه و برنامه ریزی در مرتبه های بعدی بودند. در فصل بهار بیشترین علاقه برای گردشگری ورزشی وجود دارد و گردشگران ورزشی به طور متوسط 56 روز در سال می توانند برای گردشگری ورزشی وقت صرف نمایند. ارزیابی کلی گردشگران ورزشی از اقامت خود در طول برگزاری رویداد مثبت بود. نتایج حاصل از تحلیل های استنباطی و مدل سازی معادله ساختاری نشان داد که روابط معنی داری که میان متغیرهای پژوهش وجود دارد و عامل «برنامه ریزی بازاریابی» بیشترین تاثیر را در بازاریابی گردشگری ورزشی دارد. متغیرهای «محیط»، «جایگاه یابی» و «بازار هدف» بیشترین تاثیر را از متغیر «مدیریت بازاریابی» می پذیرفتند. متغیر آمیزه «آمیزه بازاریابی» و «مدیریت ورزش» بیشترین تاثیر را بر یکدیگر داشتند ولی تاثیر متغیر «مدیریت ورزش» بر «آمیزه بازاریابی» بیشتر بود. همچنین میان متغیر های «محیط» و «برنامه ریزی بازاریابی»، «برنامه ریزی بازاریابی» و «اجرای بازاریابی» رابطه معنی داری وجود داشت. متغیر «محیط» بر متغیرهای «برنامه ریزی بازاریابی» و «اجرای بازاریابی» اثر معنی داری داشت و متغیرهای«برنامه ریزی بازاریابی» و «اجرای بازاریابی» اثرات معنی داری بر یکدیگر داشتند اما اثر متغیر «اجرای بازاریابی» بر متغیر «محیط» معنی دار نبود. شاخص های اصلی برازش مربوط به مدل های مختلف شامل chi-square, df, p-value, rmsea همگی نشان داد که مدل ها از برازش مناسبی برخوردار هستند و بر اساس روابط شناسایی شده میان متغیرها، در نهایت الگوی بازاریابی گردشگری ورزشی در ایران طراحی گردید.

مقدمه: امروزه تماشای رویدادهای ورزشی بین افراد جامعه در مقایسه با مشارکت در فعالیتهای ورزشی بیش از گذشته رواج یافته است. تماشاگران از ارکان اصلی هر مسابقه ورزشی می باشند که با حضور در بازیها باعث حمایت و پشتیبانی تیم می گردند، در نتیجه مسئولان و مدیران ورزشی در تلاشند تا از کاهش حضور آنان در مسابقات غافل نشوند، اما به این نکته نیز باید توجه داشته باشند که زمینه سکون و عدم فعالیت تماشاگران را فراهم نسازند بلکه برنامه و امکانات خود را در جهت ایجاد انگیزه تحرک و مشارکت تماشاگران و علاقه مندان به فعالیت های ورزشی بسیج نمایند. هدف:پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط تماشای مسابقات ورزشی در ورزشگاه و انجام فعالیت های بدنی تماشاگران اجرا شده است. این تحقیق از نوع کاربردی و براساس داده ها از نوع توصیفی، همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق، متشکل از کلیه تماشاگرانی است که برای تماشای مسابقات رشته های والیبال، بسکتبال و هندبال به سالن های ورزشی شهر تهران آمدند که بیش از صد هزار نفر برآورد می شود و از این تعداد 384 تماشاگر زن و مرد، به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی منظم انتخاب شده و پرسشنامه محقق ساخته را قبل از رویداد تکمیل کرده اند. نظرات اساتید صاحب نظر و متخصص رشته مدیریت ورزشی به منظور تعیین روایی پرسشنامه اعمال و ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی سوالات 86% بود. از آزمون همبستگی اسپیرمن برای بیان ارتباط بین متغیرها و تحلیل عاملی تاییدی با نرم افزار لیزرل 8.7 به عنوان آزمون آماری مکمل استفاده گردید. یافته ها نشان داد بین تماشای مسابقات ورزشی در ورزشگاه و انجام فعالیت های بدنی تماشاگران ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. بین عوامل اثرگذار بر تماشاگر حین تماشای مسابقات در ورزشگاه و انجام فعالیت های بدنی تماشاگران ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد که این عوامل در برگیرنده عوامل مربوط به ورزشگاه، مسابقه و روابط اجتماعی می باشند. بحث و نتیجه گیری: نتایج کلی این تحقیق حاکی از ارتباط مثبت تماشای مسابقات ورزشی در ورزشگاه و انجام فعالیت های بدنی تماشاگران می باشد. به نظر می رسد تماشاگران، به عنوان قشر علاقه مند به فعالیت های ورزشی، با تماشای مسابقات ورزشی و همچنین تحت تاثیر عوامل مثبت در محیط های ورزشی و ورزشگاه ها بر فعالیت ها و میزان تحرک بدنی شان افزوده می شود و همچنین نشاط و سلامتی آنها نیز افزایش پیدا می کند. با توجه به اینکه این تحقیق برای اولین بار در ایران انجام گرفت، اطلاعات مفیدی را در اختیار مسئولان ورزشی به منظور فراهم سازی امکانات کافی در جهت مشارکت تماشاگران در فعالیت های ورزشی قرار می دهد

گردشگری ورزشی یک صنعت خدماتی است و عمدتا به وسیله کیفیت خدماتی که ارائه می شود تحت تاثیر قرار می گیرد. همچنین در صنعت گردشگری ورزشی ادراک مشتریان از تجربه خدمات رسانی برای موفقیت یک سازمان خدماتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و فراهم کردن کیفیت نیز برای رضایت مشتریان و بازگشت مجدد آن ها بسیار مهم است. بنابراین، می توان گفت کیفیت خدمات و رضایتمندی گردشگران از موضوعات مهم در سیاست گردشگری است که پرداختن به آن ها می تواند موجب توسعه گردشگری و گردشگری ورزشی شود. از این رو هدف این پژوهش بررسی ارتباط ادراک از کیفیت خدمات با رضایتمندی و تمایل به بازگشت گردشگران ورزشی و ارائه الگو می باشد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است که به شکل میدانی انجام شده است. نمونه ی آماری این پژوهش 265 نفر از گردشگرانی بودند که در دیدار برگشت دو تیم فوتبال استقلال و پرسپولیس در فرودین ماه سال 1390 در ورزشگاه آزادی تهران حضور داشتند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق برگرفته از پرسشنامه ای است که شانک در رساله ی دکتری خویش در دانشگاه اوهایو مورد استفاده قرار داده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصین مدیریت ورزشی و روایی سازه با بهره گیری از تحلیل عاملی اکتشافی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت (cronbachs alpha=0.89). برای تجزیه و تحلیل داده ها از بسته ی نرم افزاری spss 16 به منظور انجام آمار توصیفی و تحلیل عاملی اکتشافی و نرم افزار لیزرل جهت تعیین نرمال بودن توزیع داده ها، انجام تحلیل عاملی تاییدی و مدل سازی معادله ساختاری (sem) استفاده شد. نتایج مدل سازی معادله ساختاری (sem) نشان داد بین متغیرهای «کیفیت خدمات گردشگری ورزشی» و «رضایتمندی» با ضریب اثر 53/1 و مقدار t 70/5، «کیفیت خدمات گردشگری ورزشی» و «تمایل به بازگشت گردشگران ورزشی» با ضریب اثر 78/0 و مقدار t 65/4 ، «رضایتمندی» و «تمایل به بازگشت گردشگران ورزشی» با ضریب اثر 17/0 و مقدار t 96/1 رابطه ی معناداری وجود دارد. علاوه بر این، الگوی نهایی پژوهش نشان داد متغیرهای «کیفیت دسترسی» با ضریب اثر 50/0 و مقدار t 81/4 ، «کیفیت مجموعه ورزشی» با ضریب اثر 27/0 و مقدار t 46/3 و «کیفیت مسابقه» با ضریب اثر 28/0 و مقدار t 75/2 رابطه ی معناداری با کیفیت خدمات گردشگری ورزشی دارند. رابطه ی متغیرهای «کیفیت دسترسی به مقصد» و «کیفیت دسترسی به مجموعه ورزشی» با «کیفیت دسترسی»، رابطه ی متغیرهای «محیط مجموعه ورزشی» و «تعامل کارکنان مجموعه ورزشی» با «کیفیت مجوعه ورزشی» و رابطه ی متغیر «کیفیت محصول» با «کیفیت مسابقه» معنادار می باشند. در حالی که رابطه «قیمت محصولات و خدمات در مجموعه ورزشی» با «کیفیت مجموعه ورزشی» و «فرآیند برگزاری مسابقه» با «کیفیت مسابقه» معنادار نیستند. بنابراین، می توان گفت عوامل مختلفی بر کیفیت خدمات گردشگری ورزشی، رضایتمندی و تمایل به بازگشت گردشگران ورزشی تاثیر گذارند که باید به آن ها توجه نمود. شاخص های اصلی برازش مدل شامل chi-square, df, p-value, rmsea همگی نشان دادند که الگو از برازش مناسبی برخوردار است و این امکان وجود دارد که بتوان از نتایج آن برای استخراج روابط و مفاهیم استفاده کرد.

مسافرت و جابجایی قدمت دیرینه ای دارد و همواره یکی از نیازهای اصلی بشر تلقی شده است. با در نظر گرفتن تمدن دیرینه و کهن ایران و داشتن منابع تاریخی و جغرافیایی زمینه جلب گردشگر در کشور ما بسیار زیاد است. گردشگران ورزشی یک گروه از گردشگران هستند که هنگام برگزاری رویدادهای ملی و بین المللی وارد جامعه میزبان می گردند. شهرها مهمترین و پیچیده ترین فضاها را دارا می باشند و دربرگیرنده مراکز مهم اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هستند. از اینرو گردشگری از جمله فعالیت هایی است که این مراکز را تحت تاثیر قرار می دهد. ایجاد فرصت های شغلی، کاهش فقر، ارتقاء سطح زندگی افراد جامعه، توسعه زیرساخت ها از جمله تاثیرات گردشگری در شهر ها می باشد. این پژوهش با هدف بررسی میزان بهره گیری از گردشگری ورزشی در ابعاد توسعه شهری تهران انجام گردید. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته و با در نظر گرفتن متغیرهای اشتغال زایی، سرمایه گذاری، کاهش فقر و ایجاد درآمد، تاسیسات گردشگری و بهبود چهره شهر براساس مقیاس لیکرت طراحی شد. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ95/0بدست آمد. جامعه آماری شامل 150 نفر از: کارشناسان بخش گردشگری سازمان میراث فرهنگی، مدیران و دست اندرکاران فدراسیون های ورزشی، مدیران هتل ها و اماکن اقامتی، کارشناسان روابط بین الملل و روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان و گردشگران ورزشی شرکت کننده در رویداد ورزشی تهران بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در بخش آمار توصیفی از روش های فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد توسط نرم افزارهای spss استفاده گردید و در بخش آمار استنباطی از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی توسط نرم افزار lisrel بهره گرفته شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که از رویدادهای ورزشی برگزار شده در شهر تهران در جهت جلب گردشگر ورزشی و ایجاد شغل، توسعه سرمایه گذاری بخش خصوصی و دولتی، ایجاد درآمد و ارتقاء سطح زندگی افراد جامعه، ایجاد زیرساخت ها، توسعه و ایجاد تاسیسات گردشگری و همچنین بهبود چهره شهر، بهره گیری می شود. همچنین ورود گردشگران ورزشی به شهر علاوه بر فواید کوتاه مدت و مستقیم بدنبال برگزاری رویداد ورزشی، می تواند فواید بلند مدت و غیر مستقیمی برای شهر داشته باشد که با برنامه ریزی از سوی کارشناسان و مسئولان مربوطه نه تنها رویدادهای ورزشی را می توان بعنوان عامل صرف هزینه های هنگفت دانست بلکه می تواند عامل سوددهی در ابعاد گوناگون توسعه باشد. واژه های کلیدی: گردشگری ورزشی، توسعه، ابعاد توسعه شهری، تاسیسات گردشگری، زیرساخت.

صنعت گردشگری و سفر بزرگترین و متنوع ترین صنعت در جهان است. در بسیاری از کشورها صنعت گردشگری، صنعتی پویا که به عنوان منبع درآمد ، ایجاد شغل ، رشد بخش خصوصی و زیر ساخت توسعه است. سواحل دریا با دارا بودن جاذبه های خاص طبیعی و همچنین نقطه تلاقی دو محیط جغرافیایی ناهمسان خشکی و آب از دیرباز مورد توجه انسان به ویژه گردشگران بوده است. بنابر این هدف اصلی این پژوهش تعیین عوامل موثر بر جذب و توسعه گردشگری ورزش های آبی در شهرهای ساحلی مازندران است. اهداف فرعی آن بررسی عواملی مانند، مدیریت ، تبلیغات و بازاریابی، امکانات و تاسیسات، زیر ساخت ها در توسعه و جذب گردشگر ورزش های آبی از دیدگاه کارشناسان و گردشگران می باشد. روش تحقیق : این تحقیق از نوع توصیفی است. جامعه آماری تحقیق : کارشناسان و گردشگران در شهرهای ساحلی(محمود آباد، بابلسر، فریدون کنار، ساری، نو شهر، چالوس، نور) می باشد. نمونه آماری شامل : 46 نفر کارشناس و 225 نفر گردشگر می باشد .ابزار اندازه گیری : پرسشنامه محقق ساخته که پایایی آن برابر 91% محاسبه شد .جهت تجزیه و تحلیل آماری : داده ها با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج : نتایج نشان داد تبلیغات و بازاریابی با ضریب کوواریانس 86/.درصد مهمترین عامل در توسعه و جذب گردشگر ورزش های آبی در شهرهای ساحلی مازندران است. مدیریت با ضریب کوواریانس 85/. درصد، امکانات و تاسیسات با ضریب کوواریانس 71/. درصد و زیر ساخت ها با ضریب کوواریانس 59/. درصد در اولویت های بعدی توسعه و جذب گردشگر ورزش های آبی قرار دارد. لغات کلیدی : گردشگری، ورزش های آبی، مدیریت، امکانات و تاسیسات، زیر ساخت ها، تبلیغات و بازاریابی

بدون وجود تماشاگر در ورزش ، رقابت مدرن وجود نخواهد نداشت . اگر تماشاگر از رقابت های حرفه ای ورزش حذف شود ، کسی حاضر به رقابت نبوده و در نتیجه تمام مسائل حاشیه ای آن نیز از بین خواهد رفت . هدف از تحقیق حاضر عوامل مدیریتی موثر در حفظ طرفدار ورزشی است . نمونه آماری تحقیق را 400 تماشاگر مرد تشکیل داده است که به صورت تصادفی ، پرسشنامه شاخص شناسایی تماشاگر ورزشی را قبل از رویداد تکمیل کرده اند . روش آماری مورد استفاده کای اسکوار بود . نتایج پژوهش نشان داد که عوال جذب طرفدار ، وابستگی طرفدار و رسانه ها تاثیر مستقیمی در حفظ طرفدار ورزشی داشت . با اینکه رابطه مستقیمی بین همه عوامل و حفظ طرفدار ورزشی وجود دارد اما وابستگی اجتماعی تاثیرگذارتر از دیگر عوامل بر حفظ طرفدار ورزشی می باشد . یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که رابطه مستقیمی بین همه عوامل و حفظ طرفدار ورزشی وجود داشته است که با نتایج یافته های محمد کاظمی (2010) ، هال و همکاران ، ماتیوس و همکاران (2010) ، واک فیلد و همکاران ، کارو و همکاران ، ماسایوکی یوشیدا (2009) همخوانی دارد . با توجه به اینکه این تحقیق برای اولین بار در ایران در میان تماشاگران استادیوم آزادی انجام گرفت اطلاعات مفیدی را در اختیار مدیران برای برنامه ریزی های مدیریتی و بازاریابی آتی قرار می دهد.

گردشگری ورزشی درکشورهای مختلف جهان رشد چشمگیری دارد و در کشورما نیز گسترش آن برای رشد صنعت گردشگری اجتناب ناپذیر است. از این رو توسعه گردشگری ورزشی در کشور حائزاهمیت می¬باشد. لذا هدف این پژوهش بررسی مشکلات توسعه گردشگری ورزشی از دیدگاه متخصصین مدیریت ورزشی و دست اندرکاران فعالیت¬های گردشگری ورزشی کشور می¬باشد. بدین منظورتعداد 25 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و 60 نفر از دست اندرکاران فعالیت¬های گردشگری ورزشی در سطح شهر تهران انتخاب شدند. با توجه به ماهیت تحقیق حاضر، پرسشنامه محقق ساخته 6 ارزشی از 1 کاملا مخالفم تا 6 کاملا موافقم با 37 سوال طراحی شد و بعد از روایی سنجی و پایایی(93/. =α) توزیع و جمع آوری گردید. دراین پرسشنامه سوالات با محوریت6 مولفه، وضعیت موجود، مشکلات مدیریتی، مشکلات روش¬های تبلیغ و اطلاع رسانی، مشکلات فرهنگی، مشکلات نیروهای کارآزموده، مشکلات امکانات و زیرساختها، طرح شد. پس از جمع آوری اطلاعات با استفاده از بسته نرم افزاری spss,16 داده¬ها استخراج و در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق بیانگراین مطلب بوده که هر دو گروه متخصصین و دست اندرکاران در خصوص وجود ضعف وضعیت موجود گردشگری و وجود مشکلات مدیریتی، فرهنگی، نیروهای متخصص اتفاق نظر داشتند. ولی در خصوص وجود مشکلات امکانات و روش¬های تبلیغ و اطلاع رسانی دست اندرکاران دید مثبت تری را نسبت به متخصصین داشتند و بین دیدگاه این دو گروه دراین دو زمینه تفاوت معناداری مشاهده شد.