هدف کلی این تحقیق تعیین روابط بین کارآمدی مربیگری، کارآمدی جمعی، انسجام گروهی و رفتارهای شهروندی سازمانی در تیم های لیگ برتر والیبال بود. به این منظور، داده های 12 مربی (سن 34/6±53/39 سال، سابقه مربیگری در لیگ 32/5±66/8 سال، سابقه سرمربیگری در لیگ 98/3±08/8 سال) و 131 بازیکن (سن 58/4±17/23 سال، سابقه ورزشی 04/4±65/7 سال، سابقه رقابت 51/3±05/6 سال، سابقه ورزش حرفه ای 52/3±76/5 سال) از تیم های لیگ برتر زنان و مردان فدراسیون والیبال جمهوری اسلامی ایران در سال 1389 با استفاده از مقیاس کارآمدی مربیگری (میر و همکاران، 2005)، پرسشنامه کارآمدی جمعی برای ورزش (شورت و همکاران، 2005)، پرسشنامه جو گروهی (کارون و همکاران، 1997) و مقیاس رفتارهای شهروندی سازمانی (ارگان و کانوسکی، 1996) به صورت دردسترس گردآوری شد. روایی سازه و همسانی درونی ابزار قبل از تحلیل داده ها بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، مدل معادلات ساختاری و تکنیک های تحلیل مسیر انجام شد. نتایج نشان داد که رفتارهای شهروندی سازمانی به طور مستقیم تحت تأثیر متغیرهای تیمی کارآمدی جمعی (70/0 =?) و انسجام گروهی(49/0=?) قرار دارد، در حالی که کارآمدی مربیان به طور غیر مستقیم از طریق افزایش کارآمدی جمعی(51/0=?) و سپس از طریق افزایش انسجام گروهی (78/0=?) قادر است در بروز رفتارهای شهروندی سازمانی بازیکنان تیم های والیبال نقش داشته باشد. این یافته ها ساز و کار ایجاد رفتارهای شهروندی سازمانی در تیم های ورزشی را روشن می سازد.

هدف این تحقیق مقایسه مهارتهای ذهنی زنان و مردان ورزشکار تیم ملّی گلبال نابینایان بود. به این منظور، 37 ورزشکار (19 مرد و 18 زن) از نفرات دعوت شده به اردوی آماده سازی تیم ملّی گلبال نابینایان در سال 1389 با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای غیرتصادفی انتخاب شدند. شرکت کننده های تحقیق دارای سن 31/3±44/23 سال، سابقه ورزشی 77/3±94/8 سال، سابقه رقابت 51/3±19/8 سال و سابقه عضویت در تیم ملّی 78/2±50/4 سال بودند. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه اطلاعات فردی و ابزار سنجش مهارتهای ذهنی اوتاوا نسخه سوم (omsat3) انجام شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون های تعقیبی تحلیل واریانس یک سویه در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بجز در دسته مهارت های ذهنی پایه، مردان ورزشکار دارای مهارتهای روان- تنی و روانی شناختی بالاتری از زنان ورزشکار میباشند (05/0>p). تحقیق حاضر، علل تفاوت مهارتهای روان- تنی و روانی شناختی زنان و مردان ورزشکار را مورد بحث قرار میدهد.

پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : این تحقیق با هدف مقایسه ی پنج عامل شخصیتی روان نژندی، برون گرایی، انعطاف پذیری، سازگاری و وظیفه شناسی روی دانشجویان ورزشکار (n=263) و غیرورزشکار (n=263) انجام شد. برای ارزیابی ویژگی های شخصیتی از پرسشنامه ی شخصیتی neo-ffi (فرم کوتاه تجدید نظر شده ی پرسش نامه ی پنج عامل بزرگ شخصیت) کاستا و مک کری (1992)، استفاده شد. از آزمون t مستقل، برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافـته های تحتقیق نشان داد، در عوامل شخـصیتی روان نژندی، برون گرایی، سازگاری و وظیفه شناسی، بین گروه های دانشجویان ورزشکار و دانشجویان غیر ورزشکار تفاوت معنادار وجود دارد، اما، در عامل شخصیتی انعطاف پذیری، بین دو گروه تحقیق، تفاوت معنادار وجود نداشت. دانشجویان ورزشکار برون گراتر، سازگارتر و وظیفه شناس تر از دانشجویان غیر ورزشکار و دانشجویان غیر ورزشکار روان نژندتر از دانشجویان ورزشکار بودند.

هدف از انجام این تحقیق مقایسه پرخاشگری ورزشکاران نوجوان و بزرگسال رشته های تیمی و انفرادی می باشد. بدین منظور4 تیم به تعداد 97 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب گردیدند. نمونه ها را کل اعضای تیم های منتخب رشته های گروهی (والیبال- فوتبال )و انفرادی (جودو- ووشو) تشکیل دادند.در این تحقیق از پرسشنامه پرخاشگری که به وسیله بردمیر در سال 1983 ساخته شده و دارای 30 پرسش است استفاده شد و در مقیاس 4 ارزشی از مخالفم تا کاملا موافقم اندازه گیری شدند.این پرسشنامه دارای سه زیر مقیاس پرخاشگری خصمانه،پرخاشگری ابزاری وپرخاشگری کلی میباشد. پایایی پرسشنامه بردمیر 86/. بدست آمده است. پس از آمار توصیفی ، آزمون کلموگروف اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده ها و در آمار استنباطی از آزمون تجزیه و تحلیل (مآنوا) در سطح آلفای (05/0) استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد بین پرخاشگری ورزشکاران بزرگسال و نوجوان رشته های تیمی و انفرادی تفاوت معنی داری وجود دارد بطوریکه پرخاشگری ورزشکاران نوجوان بیشتر از بزرگسالان وپرخاشگری ورزشکاران رشته های تیمی بیشتر از ورزشکاران رشته های انفرادی است، همچنین پرخاشگری نوجوانانی که بصورت تیمی و انفرادی فعالیت دارند از بزرگسالان تیمی و انفرادی بیشتر است . در مقایسه پرخاشگری ورزشکاران بزرگسال تیمی و انفرادی ورزشکاران رشته های تیمی پرخاشگری بیشتری داشتند اما در مقایسه ورزشکاران نوجوان تیمی و انفرادی ورزشکاران رشته های انفرادی پرخاشگری بیشتری از خود نشان دادند. واژه های کلیدی : پرخاشگری خصمانه، پرخاشگری ابزاری، پرخاشگری کلی

هدف از انجام این تحقیق تعیین تاثیر زمان تمرین صبحگاهی-عصرگاهی بر یادگیری مهارت شوت سه گام بسکتبال در پسران دانشجو بود . تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی و میدانی بوده و جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانشجویان پسر دانشگاه آزاد ساری که در سال تحصیلی 89-1388واحد تربیت بدنی عمومی 2 را انتخاب کرده و سابقه فعالیت در رشته بسکتبال را نداشتند، تشکیل داد. از بین 200 دانشجوی تربیت بدنی عمومی 2 بر اساس پرسشنامه هورن- اوستبرگ 80 نفر با محدوده سنی 20 تا 30 سال جهت تمرین صبحگاهی و عصرگاهی انتخاب شده و در 4 گروه آزمایشی جایگزین شدند. پرسشنامه صبحگاهی-عصرگاهی هورن- اوستبرگ جهت تعیین صبح فعال یا عصرفعال بودن شرکت کنندگان استفاده شد که این پرسشنامه از اعتبار و پایایی لازم برخوردار بود. همچنین برای اندازه گیری میزان یادگیری و اکتساب مهارت سه گام بسکتبال شرکت کنندگان از کارت آزمون شوت شوت سه گام بسکتبال استفاده شد. برای پردازش داده ها از دو روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که در بخش آمار استنباطی، آزمون آنوا و جهت تحلیل داده های خام از نرم افزار spss نسخه شانزده استفاده شد. نتایج حاکی از تعامل معنادار اثر ساعات روز با صبح فعال یا عصرفعال بودن شرکت کنندگان بود. بدین معنی که نمرات اکتساب و یادداری افراد صبح فعالی که در صبح تمرین نمودند بیشتر از افراد صبح فعالی بود که در عصر تمرین نمودند و نمرات اکتساب و یادداری افراد عصر فعالی که در زمان عصر تمرین نمودند بیشتر از افراد عصر فعالی بود که صبح هنگام تمرین کردند.

هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه مهارت های روانی اعضای تیم ملی شنا و اعضاء تیم ملی واترپولوی بزگسال مرد ایران بود. شرکت کنندگان این تحقیق، 20 نفر اعضاء تیم ملی شنا و 20 نفر از اعضاء تیم ملی واترپلو در مقطع سنی بزرگسال مردان بوده اند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز تحقیق، از پرسشنامه سنجش مهارت های روانی اوتاوا ویرایش سوم استفاده شد. برای بررسی و تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات خام به دست آمده از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. از آمار توصیفی جهت محاسبه فراوانی ها، تعیین شاخص های مرکزی، پراکندگی، ترسیم جداول و نمودارها استفاده گردید و در بخش آمار استنباطی، از روش تجزیه و تحلیل واریانس چند گانه (مانوا) استفاده شد که با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس در سطح معنی داری p<0. 5 در نظر گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین مهارت های هدف گزینی، اعتماد به نفس، کنترل ترس، آرام سازی و نیرو دهی بازیکنان واترپلو از شناگران بیشتر است و میانگین مهارت های تعهد، مهارت روانی پایه کلی، واکنش به استرس، مهارت روانی جسمانی کلی، تمرین ذهنی، تمرکز، بازیافت تمرکز و طرح ریزی مسابقه شناگران از بازیکنان واترپلو بیشتر است اما میانگین دو گروه شرکت کننده در متغیر تصویر سازی ذهنی با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشت.

هدف از انجام تحقیق حاضر، تعیین رابطه ویژگیهای فردی با مهارت های روانی ژیمناستهای نخبه ایران بود. شرکت کنندگان این تحقیق شامل 30 ژیمناست نخبه زن و مرد ایران در مقطع سنی 15 الی 26 سال بوده اند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در این تحقیق از دو پرسشنامه ویژگیهای فردی و سنجش مهارت های روانی اوتاوا امست 3 استفاده شد. برای بررسی وتجزیه و تحلیل آماری اطلاعات خام به دست آمده از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. از آمار توصیفی جهت محاسبه فراوانی ها، تعیین شاخص های مرکزی، پراکندگی، ترسیم جداول و نمودارها استفاده گردید و در بخش آمار استنباطی ، برای تعیین رابطه بین متغیرها از روش همبستگی کانونی (متعارف) استفاده شد که با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس در سطح معنی داری p<0.0 5 در نظر گرفته شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که ویژگی های فردی با مهارت های روانی پایه (متغیرهای هدف گزینی، اعتماد به نفس و تعهد) ژیمناست های نخبه ایران مرتبط نبوده اما با مهارت های روان – تنی رابطه معنی داری داشته به طوری که همه متغیرهای پیش بین شامل متغیرهای سابقه ورزشی و سابقه عضویت در تیم ملی، سن و مدت زمان تمرین مهارتهای روانی به طور معنی داری پیش بینی کننده تمامی متغیرهای ملاک شامل متغیرهای واکنش به استرس، کنترل استرس، آرام سازی و نیرودهی بودند، همچنین ویژگی های فردی با مهارت های شناختی ژیمناست های نخبه ایران مرتبط می باشند و همه متغیرهای پیش بین شامل متغیرهای سابقه ورزشی و سابقه عضویت در تیم ملی، سن و مدت زمان تمرین مهارتهای روانی به طور معنی داری پیش بینی کننده تمامی متغیرهای ملاک شامل متغیرهای تصویر سازی ذهنی، تمرین ذهنی، تمرکز، بازیافت تمرکز و طرح ریزی مسابقه بودند.

هدف این پژوهش تعیین نیمرخ خودکفایی پژوهشی دانشجویان کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاههای شهر تهران بود. به این منظور، ابتدا پرسشنامهای برای سنجش خودکفایی پژوهشی ساخته شد و اعتبار صوری و محتوایی آن براساس نظرسنجی از اساتید برجسته تربیت 26/93±2/ بدنی مورد تأیید قرار گرفت. سپس طی چهار مرحله، به ترتیب 48 دانشجو )سن: 69 28 سال، جنسیت: 82 زن و /65±4/ سال، جنسیت: 27 زن و 21 مرد(، 176 دانشجو )سن: 03 27 سال، جنسیت: 103 زن و 89 مرد( و 30 دانشجو /37±5/ 94 مرد(، 192 دانشجو )سن: 21 - 27 سال، جنسیت: 17 زن و 13 مرد( که در نیمسال دوم سال تحصیلی 90 /25±2/ )سن: 43 1389 در دانشگاههای شهر تهران مشغول به تحصیل بودند و دروس کامپیوتر، آمار، روش تحقیق و سمینار را گذرانده بودند، پرسشنامه طراحی شده را تکمیل کردند. همسانی درونی پرسشنامه و همبستگی عبارت- کل مقیاس طی مرحله اول مورد تأیید قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی 68 درصد از واریانس / طی مرحله دوم و سوم نشان داد که 39 سوال روی هشت عامل 6 خودکفایی پژوهشی را تبیین میکنند و همسانی درونی پرسشنامه نهایی با استفاده از ضریب آلفای 0 به دست آمد. طی مرحله چهارم، ضریب بازآزمایی با استفاده از ضریب همبستگی / کرونباخ 93 0 به دست آمد. دادهها با استفاده از آزمون / درون ردهای 78 t تک گروهی، تحلیل واریانس عاملی و مدل رگرسیون چندمتغیره در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سطح خودکفایی دانشجویان تربیت بدنی در روششناسی، تنظیم گزارش و پیشنهادات، ارائه، استفاده از فن آوری اطلاعات، طراحی پژوهش، ساخت و استفاده از ابزار، درک پژوهش و اخلاق پژوهشی =0/ و همچنین سطح کلی خودکفایی پژوهشی بالاتر از حد متوسط قرار دارد ) 1 p (. بیشترین و کمترین سطح خودکفایی پژوهشی به ترتیب مربوط به خرده مقیاسهای اخلاق پژوهشی و ساخت و استفاده از ابزار بود. از بین ویژگیهای جمعیت شناختی و تحصیلی منتخب، تنها معدل دوره کارشناسی و نمره دروس کامپیوتر، آمار، روش تحقیق و سمینار روی سطح کلی خودکفایی >0/ پژوهشی و برخی از ابعاد آن تأثیر معنیدار داشتند ) 5 p(. همچنین، نمره دانشجویان =0/ سمینار ) 385 ،)? =0/ آمار ) 408 ،)? =0/ کارشناسی ارشد در دروس روش تحقیق ) 431 به ترتیب مهمترین تعیین کنندههای سطح کلی خودکفایی پژوهشی )? =0/ و کامپیوتر ) 210 )? بودند. لغات کلیدی: خودکفایی پژوهشی، تربیت بدنی، دانشجوی کارشناسی ارشد

هدف: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پلایومتریک و مقاومتی بر برخی پارامترهای بیومکانیکی افراد دارای هایپرموبیلیتی است. روش: این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل می باشد. برای انجام این تحقیق 830 نفر از دانش آموزان پسر 14-12 ساله مورد ارزیابی قرار گرفتند، پس از در نظر گرفتن کلیه معیارهای حذف و انتخاب، به صورت تصادفی در سه گروه کنترل، پلایومتریک و مقاومتی قرار گرفتند. در پیش آزمون از آزمون های پرش سارجنت و پرتاب توپ مدیسینبال (توان)، آزمون لک لک (تعادل ایستا)، تست ستاره (تعادل پویا) و تست ویژه (حس عمقی) استفاده شد. پس از اعمال متغیر مستقل، در پس آزمون شرکت کنندگان مطابق با پش آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t وابسته و تحلیل واریانس manova استفاده شدp<0.05)). یافته ها: بر اساس یافته های تحقیق، تمرینات مقاومتی و پلایومتریک سبب بهبود متغیر توان اندام تحتانی و فوقانی و تعادل ایستا گردید، اما تمرینات پلایومتریک و مقاوتی بر تعادل پویا و حس عمقی شرکت کنندگان اثرگذار نبود. بحث و نتیجه گیری: مطابق نتایج پژوهش و ماهیت آسیب زای تمرینات پلایومتریک می توان گفت تمرینات مقاومتی با توجه به نقشی که در بهبود تعادل ایستا، توان اندام تحتانی و فوقانی دارند، شیوه مناسبتری برای افراد دارای هایپر موبیلیتی است. کلمات کلیدی: هایپرموبیلیتی، تمرین پلایومتریک، تمرین مقاومتی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه هوش هیجانی با استرس شغلی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اردبیل است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. نمونه آماری شامل 160 نفر از کارکنان شاغل در اداره کل ورزش و جوانان استان اردبیل در سال 1392 انتخاب گردیدند. که با جامعه آماری برابر می باشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ (1999)، با هنجار ایرانی و پرسشنامه استرس شغلی فیلیپ رایس (1992) استفاده شد. سپس داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد، بین هوش هیجانی با استرس شغلی کارکنان همبستگی منفی و معنی داری (470/0r=- ) وجود دارد. در بین مولفه های هوش هیجانی، بین خودآگاهی و استرس شغلی ارتباط معنی داری وجود ندارد. ولی در بین مولفه های همدلی، خودانگیختگی، خودکنترلی، و مهارتهای اجتماعی با استرس شغلی کارکنان ارتباط قوی و معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون پژوهش نشان داد که هوش هیجانی 1/24 درصد از واریانس استرس شغلی را، پیش بینی می کند.

هدف: هدف از انجام این تحقیق پیش بینی عملکردبازیکنان اسکواش نخبه مرد ایران در کسب امتیاز های حساس بر اساس سطح مهارت های روانی آن ها می باشد. روش: بدین منظور بازیکنان برتر (رتبه 1 تا 16 در کشور) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. میانگین سنی بازیکنان 3/ 24سال، قدشان180/1 ووزنشان 75/5بود. متوسط سابقه بازی آنها 11/6 سال بودو به طور متوسط 7 سال سابقه بازی ملی داشتند. مهارت های روانی مورد مطالعه در این تحقیق بوسیله پرسشنامه ارزیابی مهارت های روانی اوتاوا (omsat) بررسی و مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین عملکرد بازیکنان مرد نخبه نسبت گیم های برده در شرایط حساس به کل بخش های حساس مد نظر قرار گرفت. روش آماری: از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزاز spss در سطح معنا داری 0/05 برای اکتساب نتایج استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد مهارت واکنش به استرس (از مهارت های روان تنی) و مهارت تمرکز (از مهارت های شناختی) ارتباط معنی دار و مثبتی با افزایش احتمال برد امتیاز های حساس دارد. تحقیق حاضر هم چنین نشان می-دهد افزایش نمره آرامیدگی(از مهارت های روان تنی) و نمره تصویر سازی ذهنی و طرح مسابقه (از مهارت های شناختی) دارای ارتباط معنی داری با کاهش احتمال برد امتیاز های حساس هستند بر این اساس مطالعه حاضر تاییدی است بر نقش کلیدی مهارت های روانی تمرکز و واکنش به استرس و هم چنین نحوه به کارگیری مناسب مهارت های آرامیدگی، تصویر سازی و طرح مسابقه در جریان یک مسابقه اسکواش و به ویژه در شرایط حساس.

هدف اصلی این تحقیق، تعیین ارتباط ابعاد کفایت مربیگری با کفایت جمعی و انسجام گروهی تیم های لیگ برتر و دسته یک فوتسال بانوان بود. به این منظور، 144 بازیکن 50/8±12/26 ساله و با سابقه ورزشی 38/5±76/12 سال با اطلاع از اهداف تحقیق با رضایت کامل پرسشنامه اطلاعات فردی، مقیاس کفایت مربیگری (میر و همکاران، 2005)، پرسشنامه کفایت جمعی برای ورزش (شورت و همکاران، 2005) و پرسشنامه انسجام گروهی (کارون و همکاران، ، 1985) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون چند متغیره در سطح 05/0?p استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که انسجام گروهی رابطه مثبت و معنی داری با کفایت تاکتیکی، کفایت انگیزشی و کفایت شخصیت سازی دارد. همچنین کفایت جمعی ورزشکاران با کفایت انگیزشی، کفایت تکنیکی و کفایت شخصیت سازی مربیان رابطه مثبت و معنی-داری دارد (05/0?p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که کفایت تکنیکی و کفایت شخصیت سازی از ابعاد کفایت مربیگری پیش بینی کننده های معنی دار کفایت جمعی و تنها کفایت شخصیت سازی از ابعاد کفایت مربیگری پیش بینی کننده معنی دار انسجام گروهی تیم های لیگ برتر و دسته یک فوتسال بانوان می باشند؛ بطوری که در مقایسه با انسجام گروهی که 4/14 درصد از واریانس آن توسط ابعاد کفایت مربیگری تبیین می شود، این ابعاد سهم 23 درصد از واریانس کفایت جمعی را پیش بینی و تبیین می کنند. یافته های این تحقیق پیشنهاد می کند توانمندسازی مربیان فوتسال از طریق تمرکز بر باور های کفایت مربیگری ممکن است با افزایش کفایت جمعی و انسجام گروهی، و بهبود عملکرد تیم های فوتسال بانوان ارتباط داشته باشد. واژگان کلیدی: کفایت مربیگری، کفایت جمعی، انسجام گروهی، فوتسال

حمام های سونا ، از دیرباز در جوامع مختلف مورد توجه بوده و روز به روز بر شمار افراد علاقمند به سونا افزوده می شود. علی رغم افزایش روزافزون استفاده از سونا ، هنوز خلا ناشی از کمبود دانش در مورد استفاده صحیح از سونا واثرات فیزیولوژیکی سونا بر بدن احساس می گردد. از این رو محقق در صدد برداشتن گام هایی جهت پر کردن این خلا بوده است .