نتیجه تحقیق نشان داد که محافظه کاری حسابداری ارتباط منفی معناداری با پاداش اضافی دریافتی مدیران دارد. یافته های این بخش از تحقیق با اظهارات واتز(2003) و ایوازاکی و همکاران(2012) مطابقت دارد. مطابق پیشنهادات واتز(2003) اتخاذ سطحی از محافظه کاری می تواند به رفع مشکلات نمایندگی میان مدیران و سهامداران کمک کند. ایوازاکی و همکاران(2012) بیان می کنند که به دلیل عدم وجود قراردادهای صریح میان مدیران و شرکت ها در مورد مبلغ دریافتی آن ها و همبستگی این مبالغ به سطحی از سود انتظار می رود که محافظه کاری حسابداری بتواند در جهت حل این مشکل اقدام نماید. به نظر می رسد، رویه پاداشی کشورمان و سیستم اطلاعاتی ناکارآمد در این زمینه، موجب نتیجه گیری فوق شده است. هم چنین، رابطه منفی بین محافظه کاری حسابداری و پاداش اضافی مدیران، در شرایطی که پاداش، همبستگی بالاتری با سود دارد، افزایش می یابد. نتایج این بخش نیز نشان می دهد که، محافظه کاری در شرایطی که احتمال وقوع مشکلات پرداخت های پاداش اضافی بیشتر است، می تواند به عنوان یک عامل بازدارنده عمل کند. همچنین، متغیرهای مکانیزم حاکمیت شرکتی بر کیفیت رابطه بین پاداش مدیران و عملکرد شرکت می افزایند. نتایج نشان می دهد که اتخاذ سطح مطلوبی از حاکمیت شرکتی می تواند رابطه بهتری میان عملکرد شرکت و پاداش پرداختی به مدیران ایجاد کند. یافته های این قسمت با یافته های فرس و همکاران(2007) و چالواس(2009) مطابقت دارد.