مولانا فخرالدّین علی صفی، از نویسندگان قرن دهم هجری و دارای تألیفات متعددی از جمله کتاب ارزشمند و ماندگار «لطائف الطّوائف» است. این کتاب مجموعه ای از حکایات طنزآمیز مربوط به گروه ها و طبقات مختلف اجتماعی است که با آیات قرآن کریم، احادیث پیامبر (ص)، ائمّه اطهار (ع) و ضرب المثل های عربی آراسته شده است. صفی در این کتاب به شدت از منابع عربی و فارسی پیش از خود متأثّر شده است. در این پژوهش از مجموع 867 روایت، حکایت و ضرب المثل عربی، منبع 399 مورد در منابع عربی و منبع 222 مورد در منابع فارسی پیش از او یافته ایم. در کتاب «لطائف الطّوائف» از منابع عربی چون «ربیع الأبرار»، «تذکره حمدونیه»، «محاضرات الأدبا» و منابع فارسی چون «رساله دلگشا»، «جوامع الحکایات و لوامع الرّوایات»، «بهارستان» و... به فراوانی استفاده شده است.