1-1- مقدمه طی چند دهه گذشته پیشرفت های مهمی در زمینه توسعه دستگاه های حساس، دقیق و سریع تجزیه ای رخ داده است، اما با وجود پیشرفت های بزرگ تکنولوژی، دستگاه های تجزیه-ای برای اندازه گیری یک آنالیت معمولاً ویژه نیستند و در بیشتر موارد، اندازه گیری به واسطه حضور مواد دیگر محدود می شود. به همین علت معمولاً یک مرحله جداسازی لازم است. علاوه بر این، هدف از جداسازی ممکن است فقط تغلیظ گونه مورد نظر باشد که در نهایت باعث افزایش حساسیت اندازه گیری می شود. در مرحله جداسازی، یا اجسام مزاحم خارج می شوند و یا آنالیت جدا می شود. برای یک جداسازی موفق اجسامی که قرار است جدا شوند، باید خواص فیزیکی یا شیمیایی متفاوتی با یکدیگر داشته باشند که این اختلاف، اساس روش های جداسازی است [1]. مهم ترین روش های جداسازی شامل رسوب گیری [2,3]، روش های استخراج، تعویض یون [4]، تقطیر [5] و روش های کروماتوگرافی است. رایج ترین روش جداسازی، استخراج است که گستره وسیعی از استخراج مواد آرایشی، دارویی و غذایی که طی آن چندین ترکیب به طور همزمان جدا می شوند تا استخراج های پیچیده تجزیه ای که برای جداسازی دقیق یک یا چند ترکیب انتخابی از یک مخلوط پیچیده طراحی شده اند را در بر می گیرد.