چکیده: پس از نفوذ و گسترش اسلام در سرزمین ایران، تاریخ ادبیات این سرزمین، هیچ گاه از نشانه- های اظهار ارادت شاعران و ادیبان نسبت به پیامبر گرامی اسلام وائمهی بزرگوار شیعه، بیبهره نبوده است تا جایی که حتی با نگاهی هر چند گذرا به دیوانها و آثار گذشتگان میتوان بر این موضوع صحّه گذاشت در این میان نیز حضور شخصیت مقدس امام رضا )ع( و شهادت و تدفین ایشان در سرزمینِ طوس، آثار شگفت و موثّری در فرهنگ و ادب این سرزمین به جای گذاشت به گونهای که شاعران، نویسندگان و هنرمندان در دورههای مختلف با آفرینش آثاری بدیع و تأثیر گذار، عشق و دلبستگی خود را به آن امام همام ابراز داشتند، تا جایی که این سیرِ ارادت در دورهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به اوجِ شکوفایی و بالندگی نائل گشت، لذا در این کار پژوهشی سعی بر این است که آن دسته از اشعار رضوی که توسطِ شاعران آئینی و برجستهی پس از انقلاب اسلامی سروده شده است از جهات مختلف از جمله از نظر زبانی )در قالب عناوین و القاب( و از نظر مفهومی )در قالب بررسی ویژگیهای شخصیتی امام رضا )ع(( و از نظر بلاغی )در قالب صور خیال( و سایر موارد دیگر مورد بررسی قرار گیرد. در دورهی مورد بررسی نیز آثار شاعرانی مدّ نظر قرار گرفته است که هم چهرهی شناخته شده و برجستهای در شعر پس از انقلاب اسلامی هستند و هم در زمینهی شعر آئینی آثاری ماندگار از خویش به یادگار گذاشتهاند، البته اشاره به این نکته ضروری به نظر میرسد که دورهی پس از انقلاب اسلامی و فضای معنوی و فکری حاکم بر آن در رشد و تعالی شعر آئینی از جمله شعر رضوی نقش قابل توجّهی داشته است و این تأثیر نه تنها از نظر بسامد کمّی بلکه از نظر کیفی هم قابل توجه است چنانچه از نظر کاربرد صور خیال بویژه تشبیه و استعاره که نقش مهمّی در خیال انگیز نمودن شعر ایفا میکند تشخّص و غنای قابل توجّهی دارد. امید است که این اثر پژوهشی مقبول نظر ساحت قدسی حضرت علی بن موسی الرضا )ع( و مورد استفاده خوانندگان عزیز قرار گیرد. کلید واژهها: امام رضا )ع(، شعر رضوی، شعر آئینی، شاعران آئینی انقلاب اسلامی، تصاویر شعری

موقعیت جغرافیایی که شامل موقعیت های ثابت و نسبی می گردند همواره بر قدرت ملی کشورها و به تبع آن در امنیت ملی هر کشور تاثیرات فراوانی از خود نشان داده و سبب تحولات گسترده¬ای در کشورها خواهد شد. کشور ایران نیز به عنوان یک قدرت منطقه ای با واقع شدن در یک موقعیت بسیار حساس به لحاظ ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی هموراه یکی از پر چالش ترین موقعیت های جغرافیایی را در طول تاریخ داشته است. بر اساس مطالعات نگارنده موقعیت جغرافیایی ایران به گونه ای است که در زمان¬هایی که کشور قدرت داشته است باعث افزایش منزلت ژئوپلیتیکی آن گردیده و در مواقعی که حکومت سیاسی ضعیف بوده کشورهای سلطه گر بر آن تسلط پیدا کرده و از آن سوء استفاده های گوناگونی کرده اند. در نتیجه با توجه این مطلب می توان گفت موقعیت جغرافیایی به شکل مستقیم سبب افزایش یا کاهش امنیت ملی نیز می گردد. اگر حکومت توانایی استفاده از موقعیت ویژه خود را داشته باشد این مزیت نسبی تبدیل به قوت خواهد شد و بر امنیت ملی کشور می افزاید اما اگر حکومت نتواند از موقعیت طبیعی و استراتژیکی خود بهره ببرد دیگر کشورها این موقعیت را از دست نداده و قدرت¬های فرامنطقه ای از آن به نفع خود استفاده می¬کنند و سبب کاهش امنیت ملی خواهد شد.