این تحقیق به منظور آزمودن و مقایسه کردن تاثیر استفاده از پیش سازمان دهنده توضیحی در مقابل پیش سازمان دهنده داستانی برای کمک به خوانندگان در پیش بینی اطلاعات متن مورد مطالعه قرار گرفت. در پیش سازمان دهنده داستانی رویه های خاص متفاوتی وجود دارند که محقق می تواند برای کمک به فراگیران در درک خواندن متن بکار گیرد. ولی در این مطالعه از روش "خواندن مستقیم و فعالیت فکری"(drta) استفاده شده است. هدف این رویه آموزش فراگیران برای پیش بینی کردن از طریق خواندن است. قبل از خواندن, محقق از دانشجویان میخواهد که هدفی برای خواندن متن مورد نظر برای خود طرح کنند و در مورد محتوای متن پیش بینی کنند. در طول خواندن, دانشجویان در جاهای مختلف متن توسط محقق متوقف میشوند تا در مورد پیش بینی ها و حدسهایی که زدند از آنها سوال بشود تا اهداف و پیش بینی آنها بازبینی, اصلاح یا رد شود. بعد از خواندن, محقق از دانشجویان می خواهد بخشهایی از متن که پیش بینی دانشجویان را نشان میدهد با صدای بلند بخوانند. در پیش سازمان دهنده توضیحی از روش kwl برای فعال کردن دانش قبلی(پس زمینه) back ground فراگیران استفاده شده است.kwl به معنای "چه می دانیم", "چه می خواهیم بدانیم" و "چه چیزی فرا گرفتیم" می باشد. تعداد فراگیران در این مطالعه 30 دانشجوی پسر بودند که بطور جداگانه در دو ترم متوالی با این دو پیش سازمان دهنده مورد مطالعه و آزمون قرار گرفتند و بعد از تجزیه و تحلیل محقق دریافت که علی رقم موثر بودن پیش سازمان دهندهها در پیش بینی متن و افزایش درک مطلب و انگیزه فراگیران در خواندن, تفاوت قابل ملاحظه ای بین تاثیر پیش سازمان دهنده توضیحی و داستانی وجود ندارد.