آموزش ترکیبی روشی است بسیار انعطاف پذیر که می تواند روش مناسبی برای پیاده سازی آموزش مبتنی بر نظری? هوش های چندگانه برای فردی سازی آموزش و یادگیری بیشتر باشد. هدف مطالع? حاضر بررسی تاثیر راهبردهای آموزش مبتنی بر هر یک از هوش های چندگان? گاردنر، در آموزش ترکیبی، بر یادگیری بود. دانش آموزان دختر 4 کلاس 15 نفر? پای? سوم رشت? تولیدچندرسانه ای کامپیوتر هنرستانهای کاردانش شهر اصفهان در این پژوهش شرکت داشتند که به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 30 نفر? آزمایش و کنترل(هر گروه شامل 2 کلاس) وارد شدند. قبل از اعمال مداخله، مشخصات زمینه ای دو گروه به وسیل? پرسشنام? محقق ساخته، سنجیده شد که این پرسشنامه به تأیید جمعی از اساتید گروه آموزشی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه رسید و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ برابر 522/0 محاسبه شد. پرسشنام? هوش های چندگان? مکنزی توسط محقق ترجمه شد و با کمی تغییر بر اساس نظر خبرگان، برای سنجش نیمرخ هوش های چندگانه در هر دانش آموز استفاده گردید که این پرسشنامه نیز به تأیید جمعی از اساتید گروه آموزشی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه رسید و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ برابر 738/0 محاسبه شد. ابتدا پیش آزمون پیشرفت تحصیلی در دو گروه انجام گرفت و پس از آن آموزش در هر دو گروه در بخش های مشترک از درس "کاربر دایرکتور"، به صورت آموزش ترکیبی انجام شد. در گروه آزمایشی از یک محتوای الکترونیکی محقق ساخته مبتنی بر هوش های چندگانه، استفاده گردید که این محتوای الکترونیکی نیز به تأیید جمعی از اساتید گروه آموزشی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه و گروهی از متخصصان و داوران مسابقات تولید محتوا در مرکز تحقیقات معلمان رسید. پس از پایان آموزش، مجدداً همان پرسشنام? پیشرفت تحصیلی، به عنوان پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار"اس پی اس اس" انجام شد. همسانی دوگروه از نظر مشخصات زمینه ای با آزمون مجذور کای و از نظر نیمرخ انواع هوش های چندگانه با آزمون "تی" گروه های مستقل بررسی شد. تحلیل داده های آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس یک متغیری و تحلیل کوواریانس چند متغیری انجام گردید. نتایج تحقیق نشان داد که دانش آموزانی که از طریق محتوای الکترونیک طراحی شده بر اساس راهبردهای تدریس مبتنی بر هوش های چندگانه آموزش دیده اند(به طور کلی و در 3 روش مبتنی بر هوش درون فردی، دیداری-فضایی و منطقی-ریاضی به طور خاص)، به طور معناداری(در سطح 05/0 p<) پیشرفت تحصیلی بالاتری نسبت به دانش آموزانی که به روش ترکیبی متداول آموزش دیده اند، داشته اند.

از آنجائیکه رشد میکروارگانیزم های مضر باعث بروز مشکلات جدی در زندگی بشری می شود، امروزه دستیابی به مواد ضدمیکروبی و درعین حال ایمن، ضروری است. به همین دلیل استفاده از نانومواد و کامپوزیت های آنها بعنوان راه مناسبی جهت دستیابی به مواد ضدمیکروبی قوی و ایمن پیشنهاد شده است. در پروژه حاضر، نانوکامپوزیت های اکسید روی–اکسید گرافن و اکسید روی–اکسید گرافن احیاشده سنتز شدند و خواص ضدمیکروبی آنها مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، ابتدا نانوذرات اکسید روی به روش شیمی سبز با استفاده از مایع یونی 1- بوتیل-3- متیل امیدازولیوم کلرید سنتز گردید. سپس اکسید گرافن به روش هامر اصلاح شده تهیه شد و پس از احیای شیمیایی، کامپوزیت های مورد نظر با درصدهای وزنی مختلف از اکسید گرافن و اکسید گرافن احیاشده نسبت به اکسید روی تهیه شدند. در کلیه مراحل به منظور مشخصه یابی نانوذرات اکسید روی و کامپوزیت های آن از تکنیک های مختلف مانند الگوی پراش اشعه ایکس، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، طیف سنجی مرئی- فرابنفش، میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ نیروی اتمی، طیف سنجی فوتوالکترون اشعه ایکس و تعیین سطح ویژه استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی نانوذرات اکسید روی حاکی از آن است که این نانوذرات خالص بوده، دارای ابعاد متوسط nm 45 و کروی شکل می باشند. نتایج حاصل از بررسی اکسید گرافن نشان دهنده این است که این ترکیب با موفقیت و بدون ناخالصی سنتز شده و گروه های عاملی کربوکسیل، آلکوکسی و اپوکسی برروی صفحات گرافنی ایجاد شده اند که وجود این گروه ها باعث افزایش فاصله صفحات نسبت به گرافیت شده اند. همین طور بررسی های انجام گرفته بر روی اکسید گرافن احیا شده بیانگر این است که بر اثر احیا گروه های عاملی به شدت کاهش یافته اند. نتایج بررسی بر روی کامپوزیت های اکسید روی–اکسید گرافن و اکسید روی– اکسید گرافن احیاشده نشان داد که اکسید روی بدلیل برهمکنش های الکترواستاتیک و پیوند هیدروژنی به خوبی با مواد گرافنی تشکیل کامپوزیت داده است. پس از سنتز و مشخصه یابی ترکیبات سنتز شده، عملکرد ضدمیکروبی نانوذرات اکسید روی، مواد گرافنی و کامپوزیت های اکسید روی با مواد گرافنی بر روی باکتری ایکولای مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. بررسی خواص ضد میکروبی نانوذرات اکسید روی نشان داد که نانوذرات مذکور دارای 83% اثر ضد میکروبی می باشند. عملکرد ضد میکروبی اکسید گرافن و اکسید گرافن احیاشده به ترتیب 81% و 73% به دست آمد. همچنین نانوکامپوزیت های سنتز شده از لحاظ فعالیت ضدمیکروبی مورد بررسی قرار گرفتند و مشخص شد که تشکیل کامپوزیت ها باعث افزایش عملکرد ضدمیکروبی نسبت به اکسید روی خالص می شود بطوریکه این اثر در مورد کامپوزیت اکسید روی-اکسید گرافن حاوی 1، 5 و 10 درصد وزنی اکسید گرافن به ترتیب 89%، 92% و 94% و در مورد کامپوزیت اکسید روی- گرافن احیا شده حاوی 1، 5 و 10 درصد وزنی گرافن احیا شده به ترتیب 85%، 89% و 91% می باشد. از طرف دیگر نتایج حاکی از آن است که این تأثیر در مورد اکسید گرافن بیشتر از اکسید گرافن احیاشده می باشد. در نهایت مقایسه بین نتایج ضدمیکروبی نانوکامپوزیت های سنتز شده انجام گردید و سازوکاری مناسب برای این فعالیت ارائه شده است.