با پیشرفت جوامع بشری و افزایش استفاده از انواع خودروها، سالانه در هر کشور تعداد بسیار زیادی لاستیک فرسوده در طبیعت انباشته شده و باعث بروز مشکلات زیست محیطی می گردد. در پروژه های عمرانی و ژنوتکنیکی لزوم تسلیح و تقویت خاک، نیاز به مواد و مصالح مسلح کننده را طلب می کند. یکی از گزینه های مسلح کننده خاک، استفاده از لاستیک های فرسوده می تواند باشد. تاکنون تحقیقات صورت گرفته بر روی تسلیح ماسه با لاستیک های فرسوده، به صورت مطالعات آزمایشگاهی و به دست آوردن پارامترهای مقاومت برشی خاک مسلح، استفاده از این لاستیک ها به عنوان میراگر و کاهش پتانسیل روانگرایی خاک ماسه ای بوده است. براساس مطالعات گذشته بر روی سایر مسلح کننده ها، بررسی نتایج آزمایشگاهی تحقیقات گذشته و بر اساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از این لاستیک های فرسوده در زیر پی سازه ها می تواند باعث بهبود رفتار خاک، افزایش ظرفیت باربری و نیز افزایش نشست گردد. در تحقیق حاضر با انجام آنالیزهای متعدد به صورت عددی توسط نرم افزار plaxis بر روی دو نوع خاک ماسه ای متراکم و سست با %15 و %30 حجمی لاستیک، به بررسی عمق بهینه تسلیح، عرض بهینه تسلیح، نسبت افزایش ظرفیت باربری، تغییرات نشست پی پرداخته شده است. لاستیک های مورد بررسی در این پایان نامه به صورت قطعات بریده شده مربعی و مستطیلی هستند و یکی از دلایل بالابودن مقادیر ظرفیت باربری، وجود قطعات بریده شده است. به نظر می رسد استفاده از پودر لاستیک منجر به مقادیر کمتر چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی خاک مسلح شده گردد و در نتیجه ظرفیت باربری کمتری حاصل گردد. از سوی دیگر در این تحقیق، حداکثر مقادیر زاویه اصطکاک داخلی خاک های مسلح استفاده شده است که این امر توجیهی دیگر بر نتایج بدست آمده است. لازم به ذکر است پارامترهای مقاومت برشی ماسه خالص و ماسه متراکم از آزمایش برش مستقیم در دستگاه 30×30 سانتی متر به دست آمده و در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است.