مقدمه : نوزادی از آسیب پذیرترین دوران زندگی است که اغلب با مرگ و میر و عوارض روبروست. لذا مراقبت مناسب جهت حفظ و ارتقا سطح سلامت نوزاد مهم است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه ی طراحی شده بر عملکرد مادران نخست زا در مراقبت از نوزاد انجام شد. روش کار: مطالعه ی حاضر از نوع نیمه تجربی است که دارای دو گروه آزمون (30 نفر) و شاهد (33 نفر) بوده که بطور تمام شماری انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه ی اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه ی سنجش آگاهی، چک لیست بررسی عملکرد مادران در مراقبت از نوزاد بود. برنامه ی طراحی شده برای گروه آزمون در طی سه مرحله ی بررسی و شناخت، حمایت و ارزشیابی اجرا گردید و نتایج با گروه شاهد توسط نرم افزار16 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: آزمون آماری کای دو نشان داد دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک مثل سن، خانه دار بودن و سطح تحصیلات و... یکسان هستند(05/0<p). آزمون تی مستقل اختلاف معنی داری را بین عملکرد مادر و عوارض نوزاد در دو گروه شاهد و آزمون بعد از مداخله نشان داد (05/0>p). همچنین آزمون تی زوجی در گروه آزمون اختلاف آماری معنی داری درآگاهی عملکرد مادر قبل و بعد از مداخله نشان داد (05/0>p) ، لیکن در گروه شاهد این اختلاف نسبت به گروه آزمون قبل و بعد از مداخله معنی دار نبود.(05/0<p). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که اجرای برنامه ی طراحی شده بر عملکرد مادران در مراقبت از نوزاد موثر می باشد، لذا پیشنهاد می گردد که برنامه ی حمایتی فوق به عنوان یک روش موثر در ارتقاء سلامت مادر و نوزاد به کار گرفته شود.