نام پژوهشگر: محمد علی جانی
محمد علی جانی محمدحسن نشاطی
موجبرهای مجتمع شده در زیرلایه شکل جدیدی از خطوط انتقال می باشد که در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته و انتخاب مناسبی برای بهبود عملکرد عناصر و مدارها در محدود? فرکانس امواج میلیمتری می باشد. این ساختارها توسط دو ردیف استوانه یا شکاف های هادی قرار گرفته در زیرلایه دی الکتریک که به دو صفحه فلزی موازی متصل شده اند، ساخته شده و تقریبا تمامی ویژگی های موجبرهای مستطیلی مرسوم را دارا هستند. علاوه بر آن، این نوع موجبرها جزء خانواده مدارهای مجتمع یکپارچه زیرلایه می باشند. از مهم ترین مزایای آن ها می توان به ضریب کیفیت نسبتا بالا، حجم و وزن کم، سازگاری با مدارهای ریز نوار و موجبرهای هم صفحه اشاره کرد. در این پایان نامه پس از بررسی ساختار موجبرهای مجتمع شده در زیر لایه، دو روش تحلیلی جدید جهت محاسبه ضریب انتشار با استفاده از ماتریس انتقال موج ارائه شده است. با در نظر گرفتن این که یک سلول از این موجبرها از دو موجبر مستطیلی با عرض متفاوت تشکیل شده است، در روش اول برای هر بخش ماتریس انتقال موج استخراج شده و ناپیوستگی بین این دو بخش با عنصر راکتیو مدل سازی می شود. سپس ماتریس انتقال موج کل سلول استخراج شده و با استفاده از قضیه فلوکوت، ثابت انتشار ساختار محاسبه می شود. در روش دوم تحلیلی موجبر مستطیلی با عرض کمتر یک سلول، ترکیب سری چندین موجبر مستطیلی در نظر گرفته شده و با محاسب? ماتریس انتقال موج کل، برآوردی از ثابت انتشار به دست می آید. کد لازم برای محاسبه مشخصه انتشار با استفاده از matlab نوشته شده و برای چندین ساختار ثابت انتشار محاسبه می شود. نتایج بدست آمده در مقایسه با نتایج روش های ارائه شده در مقالات، دقت مناسبی را برای دو روش تحلیلی ارائه شده نشان می دهند. همچنین در بخش دوم پایان نامه، انواع مختلفی از تشدیدکننده های siw معرفی شده و تشدیدکننده شش ضلعی با توجه به ضریب کیفیت بالا، برای طراحی نوسان ساز انتخاب شده است. یک نوسان ساز باند x توسط نرم افزار ads طراحی و شبیه سازی شده است. نتایج نشان دهنده مناسب بودن نویز فاز هستند