چکیده: تحقیق حاضر تحت عنوان بررسی رابطه بین «درگیری کارکنان در کار» و «اعتماد سازمانی» در سازمان کار و امور اجتماعی استان قم انجام گرفته است. هدف از انجام آن، شناسایی ابعاد درگیری در کار و اعتماد سازمانی و شناسایی رابطه بین درگیری در کار و اعتماد سازمانی در بین کارمندان سازمان کار و امور اجتماعی استان قم می باشد. به منظور سنجش متغیر «درگیری در کار» طبق تعریف و با توجه به متون نظری مربوط به آن و در تحقیقات پیشین، از مدل 17 شاخصی سالانوا و همکارانش، استفاده شده است. برای سنجش متغیر اعتماد سازمانی از شاخص های الونن و همکاران، بهره گرفته شده است. روش تحقیق مورد استفاده، توصیفی و از شاخه همبستگی است و به روش پیمایشی انجام شده است. از ابزار پرسشنامه دارای روایی و پایایی مناسب، برای گردآوری داده های مربوط به متغیرهای تحقیق شامل «درگیری در کار» و «اعتماد سازمانی» استفاده شده که پس از برآورد نمونه تحقیق با بهره گیری از فرمول کوکران، از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای دسترسی به اعضای نمونه مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون همبستگی برای آزمون فرضیه های تحقیق بهره برداری شد، نتایج آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن حاکی از وجود همبستگی مثبت بین ابعاد درگیری در کار و اعتماد سازمانی در بین کارکنان بود. در سطح اطمینان 95% فرضیه اصلی و هر 9 فرضیه، تأیید شدند. در مجموع ضریب همبستگی بین درگیری در کار و اعتماد سازمانی 745/0 به دست آمد. واژگان کلیدی: درگیری در کار،شور حرارت در کار، وقف شدن در کار، اعتماد سازمانی، اعتماد جانبی، اعتماد عمودی، اعتماد نهادی