نام پژوهشگر: علی اشکبوس
علی اشکبوس خدارحم بزی
گسترش شهر و شهرنشینی و افزایش تدریجی تعداد شهرهای بزرگ در جهان به خصوص در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران، از یک طرف و رشد شهرها، تمرکز و تجمع جمعیت و افزایش بارگذاری های محیطی و اقتصادی بر بستر آن ها از طرف دیگر، ضمن توجه بیشتر به شهرها، منجر به پذیرش نقش ها و عملکردهای متعدد آن ها شده است. با توجه به موقعیت کشور ایران و نحو? قرارگیری شهرها در نقاط آسیب پذیر از لحاظ زلزله، سالانه خسارت های بسیار قابل توجه جانی و مالی بر جامعه تحمیل می شود. بروز این حوادث و خسارات ناشی از آن ها ضرورت پرداختن به مسأله مدیریت بحران را امری بدیهی می کند. در پژوهش حاضر به مطالع? «بررسی نقش مدیریت بحران با رویکرد مشارکت مردمی و سازمان های مرتبط هنگام وقوع زلزله در شهر دهدشت» پرداخته شده است. شهر تاریخی دهدشت به خاطر مجاورت با گسل فعال (گسل زاگرس جهت شمال غربی- جنوب شرقی و گسل کازرون از جهت جنوب شرقی) یکی از شهرهای زلزله خیز ایران به شمار می آید، این خود، اهمیت مطالعه و پژوهش را در زمینه مدیریت بحران بیش تر می کند. در واقع هدف اصلی که در این تحقیق به دنبال آن هستیم، کاهش خسارات ناشی از بحران ها و سوانح طبیعی ناشی از زلزله، اعم از تلفات انسانی و یا خسارت های مالی می باشد. روش شناسی تحقیق حاضر، مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی است. در مرحله تحلیل ابتدا مقادیر و داده های کلیه شاخص ها استخراج می شده و سپس با استفاده از نرم افزار spss به تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیات پرداخته شد. همچنین بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی ahp و با استفاده از نرم افزارexpert choice به وزن دهی شاخص های مربوطه و اولویت بندی آن ها جهت مدیریت بحران هنگام وقوع زلزله در شهر دهدشت پرداخته شده است و با استفاده از نرم افزار gis، نقشه ریزپهنه بندی خطرپذیری نواحی و محلات مختلف شهر ارائه می گردد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد، که با توجه به شاخص های مورد بررسی، مدیریت بحران با رویکرد مشارکت مردمی و سازمان های مرتبط می تواند نقش بازدارنده ای در تلفات و خسارات ناشی از زلزله داشته باشد و همچنین می تواند مدیران و برنامه ریزان شهری را در برنامه های خود، جهت کاهش خسارات ناشی از زلزله یاری رساند.