خلاصه : این پایان نامه به بررسی تاثیر برخی از فنون بهبود سازمانی(od) بر اثربخشی معاونت توسعه مدیریت و منابع سازمان انرژی اتمی ایران پرداخته است که در این خصوص سه فن مشاوره فرایند، برگزاری جلسات رویارویی و میانجیگری شخص ثالث را بعنوان شاخص های متغیر مستقل و اثربخشی بطول کلی بعنوان متغیر وابسته و رضایت شغلی، تعهد کاری، انگیزش و عدم تعارض نیز بعنوان شاخص های اثربخشی در نظر گرفته است. اهداف: - تعیین تاثیر فنون بهبود سازمانی بر اثربخشی سازمانی در سازمان انرژی اتمی. - تعیین اولویت اجرای هریک از فنون بهبود سازمانی به منظور افزایش اثربخشی سازمانی. - ارائه راهکارهای لازم با استفاده از فنونod به منظور افزایش اثربخشی سازمانی. روش های اجرا: باتوجه به محدود بودن جامعه آماری از روش سرشماری. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق، توصیفی – همبستگی است. باتوجه به اینکه به مطالعه متغیرها بدون دستکاری آنها می پردازد، توصیفی و چون ارتباط و تاثیر گروهی از متغیرها را برگروهی دیگر آزمون می نماید و از طریق روشهای آماری آنها را تحلیل می نماید همبستگی است. نتایج: بکارگیری فن مشاوره - فرآیند بر اثربخشی سازمانی موثر است. بکارگیری فن جلسه های رویارویی بر اثربخشی سازمانی موثر است. بکار گیری فن میانجیگری شخص ثالث بر اثربخشی سازمانی موثر نیست. میزان اثر هر یک از عوامل فنون بهبود سازمانی بر اثربخشی سازمانی متفاوت است.