نظریه ارگودیک "فراتر از سیستم های هذلولوی یکنواخت" ناحیه ی پژوهشی وسیعی است و با بسیاری از موضوع های دیگر ارتباط دارد. مبحث جزئا هذلولوی شکل ضعیف تری از هذلولوی یکنواخت است. یکی از نتایج جالب که از مطالعه ویژگی های ارگودیک سیستم های جزئا هذلولوی ناشی می شود وجود برگبندی های پایا و ویژگی های متری و توپولوژیکی آنهاست. همچنین سیستم های جزئا هذلولوی ابزاری کامل برای رده بندی منیفلدهایی است که آنها را پشتیبانی می کنند. در این مقاله تعدادی حالت نامتعارف ازدیفئومورفیسم های جزئا هذلولوی حجم نگهدار روی چنبره سه بعدی ایجاد می کنیم، به گونه ایی که رفتارشان در مقیاس های کوچک در جهت مرکزی مخالف با رفتار خطی آنها است. سرانجام با استفاده از نتیجه ی به دست آمده توسط همرلیندل و اورس و با توجه به ارگودیک بودن دیفئومورفیسم های ساخته شده نتیجه می گیریم که نماهای لیاپانوف مرکزی تقریبا همه جا نا صفر هستند.

کتاب حتی یک کلمه هم نگفت نوشته هاینریش بل در سال 1653 میباشد. که به زندگی خانواده بوگنر در زمان بعد از جنگ میپردازد. این کتاب اولین موفقیت بل محسوب می شود و شهرت وی را به همراه داشته است. بل متولد 1617 در شهر کلن آلمان و برنده جایزه نوبل ادبی در سال 1972 می باشد. وی 6 سال در جنگ شرکت داشته و در آثارش پیش از هر چیز به این موضوع میپردازد.

در این تحقیق ساخت و ارزیابی خواص داربستهای نانوکامپوزیتی پلی لاکتیک اسید - هیدروکسی آپاتیت (pla-ha) مورد بررسی قرار گرفت. داربستهای مورد بحث در این تحقیق با روش قالب گیری حلال و شست وشوی ذرات ساخته شدند. این روش دارای مزایایی از جمله سهولت، تجهیزات ساده و کنترل اندازه و چگالی حفره ها است. مشخصه یابی، ارزیابی مکانیکی، حرارتی و زیستی داربست ها، توسط پراش پرتو ایکس، طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه، میکروسکوپ الکترونی روبشی، آزمون فشار، گرماسنج روبشی تفاضلی و آنالیز حرارتی گراویمتری و قرارگیری داربستها در محلول فسفات بافر سالین و محلول شبیه سازی شده بدن صورت گرفت. تمامی داربستها درصد بالایی تخلخل را از خود نشان دادند که می توان نتیجه گرفت روش ریخته گری حلال- فروشویی ذرات برای ساخت داربستهای با درصد تخلخل بالا مناسب است. تفاوت مورفولوژیکی خاصی بین داربست خالص و کامپوزیتی دیده نشد و اندازه حفرات وابستگی قابل تشخیصی به درصدهای مختلف نانو هیدروکسی آپاتیت نشان نداد. در آنالیز طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه و پراش پرتو ایکس، تعدادی از پیک های پلی لاکتیک اسید و هیدروکسی آپاتیت مقداری جابه جا شدند که این نتایج نشان دهنده برهم کنش و اثر متقابل مولکولی بین پلی لاکتیک اسید و هیدروکسی آپاتیت در نانوکامپوزیت است. با افزایش درصد وزنی نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت یا کاهش درصد وزنی نمک، چگالی و استحکام فشاری داربست ها افزایش و کرنش چگالش آن ها کاهش پیدا کرد. همچنین با افزایش درصد نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت در کامپوزیت، درجه بلورینگی کاهش و درصد تخریب پذیری و خاصیت زیست فعالی داربست ها افزایش یافت.