چکیده : قرآن کریم کتابی است که در قرن‏های متمادی، منبع فیاض و جوشان معارف و راهبردهای مختلف بوده و هست و در قرون و اعصار، انسان‏های طالب حقیقت را به سوی رشد و تعالی رهبری کرده است. گرچه متن قرآن، محدود و معصوم از خطا و تحریف زاید است اما در عرصه تفسیر و برداشت از این کتاب آسمانی، مطالب گوناگون و احیانا متضادی به آن نسبت داده شده است.از جهت جامعه شناسی، آن نوع برداشت‏ها به بی اعتمادی نسبت به مجموعه چنان تفسیرهایی می‏انجامد ولی به لحاظ نظری، ضرورت تأمل روشمند و برداشت‏های مستند را دوچندان می‏سازد و زمینه‏های به جان شنیدن هر چه بیش‏تر سروش آسمانی قرآن را فراهم می‏آورد. از جمله موضوعات بسیار حساس و مهم که از دیرباز محل نزاع قرآن پژوهان است، معارف حکومتی قرآن کریم است.اینکه آیا کلام اللّه مجید و به تعبیر گسترده‏تر دین اسلامی به شوون اجتماعی زندگی‏ بشر توجه داشت است یا نه، و در صورت مثبت بودن پاسخ، در چه حدی به آن پرداخته است؟از سوالات دامنه داری است که مطرح شده است. بویژه آنکه در یکی دو قرن اخیر، بر اثر تحولات ایجاد شده در کشورهای اسلامی، دو گرایش دین گریزی و دین گرایی در عرصه حکومت‏های اسلامی با یکدیگر رویا روی گشته است. پایان نامه حاضر در سه بخش به بررسی حوزه های مختلف کارکردی حکومت اسلامی در بیان قران کریم پرداخته است و سعی شده است تا با مراجعه به تفاسیر و مقالات در این خصوص نسبت به تبیین جوانب این امر تلاش گردد. نتایج نشان می دهد قرآن در خصوص بسیاری از امور خط مشی های کلی ای را ترسیم نموده است که با استفاده از آنها می توان به کمک فقاهت حکومتی به دستور العمل های مشخصی در خصوص نحوه حکومت اسلامی دست یافت .