ادبیات تطبیقی به عنوان شاخه ای از نقد ادبی و نیز علمی پویا و متحول ،حیاتش را از اروپا و سپس آمریکا آغاز کردو بعد از آن به ایران راه پیدا کرد. در ابتدای شکل گیری این علم در ایران به مسایل کلی آن پرداخته می شد، اما بعدها مسیر اصلی خود را پیدا کرد و در زمینه ی تطبیق ادبیات فارسی با ادبیات سایر ملل هم مطالعاتی انجام پذیرفت. در پایان نامه حاضر به بررسی: ادبیات تطبیقی و تاریخچه ی آن در ایران و جهان، زندگی نامه،آثار مورد مقایسه، ویژگی سبکی ، زمانه ی زندگی وجایگاه ادبی، طنز،تلمیح، ایجاز و اطناب، آموزه های تعلیمی دو شاعر پرداخته شده است. در این مقایسه،طی گزینش و تشریح برخی از ویژگی های محتوایی و ساختاری مانند:طنز،تلمیح، ایجاز و اطناب و..که در گستره ی آثار سعدی و چاسر،کاربرد فراوان داشته است؛ چنین نتیجه گیری شده است که در آثار این دو نویسنده، شباهت های معنایی و محتوایی قابل توجهی وجود دارد،که تعدادی از این شباهت ها به شرح ذیل می باشند: 1-گلستان سعدی جزء آثاری است در آن روش ایجاز به کار گرفته شده است، اما حکایات کنتربری جزء آثاری است که در آن روش اطناب به کار گرفته شده است. 2-استفاده دو شاعر از حکایات تو در تو 3-بهره گیری دو نویسنده از طنز برای تاثیر گذاری آثار خود در میان خوانندگان:این مورد از بارزترین وجوه اشتراک دو شاعر است که به طرق مختلف از طنز بهره جسته اند. 4-استفاده دو شاعر از تلمیح های مذهبی در آیین و مذهب خود: سعدی از قران،کتاب دینی و مقدس مسلمانان،و چاسر از انجیل و تورات،کتاب دینی و مقدس مسیحیان. 5-بهره بردن دو نویسنده از آموزه های تعلیمی برای تعلیم و هدایت مردم به راستی و صداقت.