این پژوهش به منظور مقایسه یادگیری زبان انگلیسی در دو نظام آموزشی مجازی و سنتی و همچنین راهبردهای انگیزش برای یادگیری در این دو نظام انجام گرفت. محیط پژوهش، آموزشگاه کانون زبان ایران و جامعه ی آماری، تعداد220 نفراز زبان آموزان بودند که از بین آنها 36 نفر به عنوان زبان آموزان نظام مجازی و 74 نفر به عنوان زبان آموزان نظام سنتی در سه سطح ابتدایی و بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش تحقیق روش نیمه تجربی بود. ابتدا از ایشان امتحان تعیین سطح به عمل آمد که به عنوان پیش آزمون در نظر گرفته شد و در پایان دوره پاییز 1390 از هر دو گروه امتحان پس آزمون گرفته شد. نمره پس آزمون در بخش های درک و فهم، شنیداری، واژگان و گرامر به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. و همچنین برای اندازه گیری راهبردهای انگیزش برای یادگیری، پرسشنامه راهبردهای انگیزش برای یادگیری پینتریچ در اختیار ایشان قرار گرفت پرسشنامه شامل 81 گویه در قالب پاسخ دهی از نوع لیکرت 7 نمره ای است که سه زیر مولفه را به نام های مولفه انگیزشی (با 31 گویه)، مولفه راهبردهای یادگیری(با 31 گویه) و مولفه راهبردهای مدیریت منابع یادگیری(با 19 گویه) اندازه می گیرد. برای مولفه ی پایایی پرسشنامه از روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ) استفاده شد که پایایی مولفه ی انگیزش (88/0)، مولفه ی راهبردهای یادگیری (92/0) و مولفه ی راهبردهای مدیریت منابع (77/0) بدست آمد. نتایج امتحان و پرسشنامه های تکمیل شده با انجام آزمون t مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که زبان آموزان نظام آموزشی سنتی نسبت به نظام آموزشی مجازی در تمامی بخش های شنیداری، درک و فهم، واژگان و گرامر عملکرد بهتری دارند. در بین زیرمقیاس های مولفه های انگیزشی، میانگین انگیزش درونی، ارزش تکلیف، و باورهای کنترل یادگیری در بین زبان آموزان نظام مجازی از زبان آموزان نظام سنتی به گونه ی معنی داری بیشتر است اما میانگین انگیزه ی بیرونی زبان آموزان نظام سنتی بیشتر است. در زمینه راهبردهای انگیزشی و مدیریت منابع بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد.