چکیده: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر تیمار براسینواستروئید بر خصوصیات کمی و کیفی پرتقال رقم واشنگتن ناول بلافاصله پس از برداشت و پس از 5 هفته انبارداری در دمای 4 درجه سانتی گراد بود. این آزمایش به صورت بلوک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار، چهار غلظت0، 1،0/1،0/01میکرومولار در سه زمان (بعد از تشکیل میوه، بعد از تشکیل میوه+ یک ماه قبل از برداشت و یک ماه قبل از برداشت) اجرا شد. بررسی میوه ها پس از برداشت نشان داد محلول پاشی با غلظت 0/1 میکرومولار brبعد از تشکیل میوه باعث افزایش درصد قند (41%) و شاخص رسیدگی شد. تیمار0/1 میکرومولار یک ماه قبل از برداشت سبب افزایش چگالی (17%)، تیمار1 میکرومولار یک ماه قبل از برداشت سبب افزایش کلروفیل(80%)b و طول میوه (26%) شد. تیمار br بعد از تشکیل میوه + یک ماه قبل از برداشت در غلظت های 0/1، 1 میکرومولار به ترتیب باعث کاهش اسید آلی (8/36%)، افزایش اسیدآسکوربیک (62%)، غلظت 0/01 یک ماه قبل از برداشت سبب افزایش قطر میوه(24%) شد. 0/01 بعد از تشکیل میوه + یک ماه قبل از برداشت سبب افزایش حجم(41%) و افزایش وزن (46%) و سفتی گوشت میوه (71%) و ضخامت پوست (25%) شد. همچنین بررسی میوه های انبار شده نشان داد کاربرد براسینواستروئید روی برخی صفات نظیر سفتی گوشت میوه، ضخامت پوست، اسید آلی، اسید آسکوربیک، اسیدیته، مواد جامد محلول، کاروتنوئید، فنول، درصد کاهش وزن و حجم، نشت یونی پوست در طول مدت انبارداری به طور معنی داری موثر بود و سبب افزایش عمر انبارمانی میوه ها شد. ولی بر آنتوسیانین و نشت یونی گوشت میوه تأثیر معنی داری نداشت.