چکیده مسلوب الارادگی یکی از عوامل رافع مسئولیت کیفری است که علت عمده آن استعمال مواد سکرآور می باشد.در تمامی جرائم مشمول مجازات های پنج گانه اگر مسلوب الاراده شدن به منظور ارتکاب جرم باشد حتی اگر فرد مسلوب الاراده شده باشد، هر چند جرم انجام شده همان جرم مورد نظر نباشد مجرم علاوه بر مجازات استعمال شرب خمر به مجازات جرم ارتکابی نیز محکوم خواهد شد.بهترین ضابطه تشخیص مسلوب الارادگی ضابطه شخصی است یعنی این که مقدار مصرف الکل یا مواد مخدر و روانگردان را مدنظر نگیریم و تنها احراز این حالت را مد نظر داشته باشیم. مسلوب الارادگی اثر قطعی و حتمی شرب خمر و استعمال مواد مخدر و روانگردان نیست و چه بسا به علت قلت این مواد یا قدرت تحمل فرد مستعمل حالت مسلوب الارادگی بر وی عارض نگردد. از نظر قانونی و پزشکی مصرف قرص و شربت های خواب آور ومواد مخدر و روانگردان اثری مانند مستی دارند و می توان آن ها را از عوامل مسلوب الاراده دانست.