کارخانه ی سیمان مازندران دارای دو خط تولید می باشد که برای خردایش کلینکر در بخش پایانی مدار، ? آسیای لوله ای دوخانه ای بکار گرفته شده است. آسیاها در مدار بسته با یک جداکننده ی هوایی قرار دارند. مدار شماره ? خردایش کلینکر، به تولید سیمان صادراتی اختصاص داده شده است، ظرفیت ورودی به این مدار ??? تن در ساعت است، که با ظرفیت طراحی شده برای این مدار اختلاف دارد ( ظرفیت اولیه مدار ??? تن در ساعت بوده است که به مرور زمان کاهش یافت )، در این تحقیق سعی شد تا با استفاده از شبیه سازی به این موضوع پرداخته شود که به چه میزان می توان به افزایش ظرفیت ورودی پرداخت تا جائیکه به کیفیت محصول نهایی لطمه ای وارد نشود و بلین دانه های سیمان در حد استاندارد باقی بماند (حد پائین برای این نوع سیمان طبق استاندارد aashto و astm???? cm2/gr است)؛ برای شبیه سازی مدار خردایش پایانی، نمونه های بسیاری از جریان های موجود در مدارها برداشته شد. همچنین از داخل آسیاها و در امتداد محور طولی، از نقاط با فاصله ی یکسان از یکدیگر، نمونه برداری شد. سپس دانه بندی نمونه ها با استفاده از آنالیز سرندی و پراش سنجی لیزری به دست آمد و به همراه دبی جریان های مختلف موازنه جرم شدند. اندیس کار باند و تابع شکست نمونه ی بار ورودی به آسیا (مخلوط کلینکر، پوزولان و گچ) در آزمایشگاه تعیین شد. از این داده ها برای کالیبراسیون مدل های مورد استفاده در شبیه سازی استفاده شد. برای شبیه سازی مدارها از نرم افزار bmcs که قادر است مدارهای مختلف خردایش را شبیه سازی کند استفاده گردید. برنامه ی bmcs در شبیه سازی آسیای گلوله ای از مدل موازنه جمعیت برای توصیف ریاضی فرآیند شکست و مدل مخازن به دنبال هم برای توصیف ریاضی توزیع زمان ماند و در شبیه سازی دیافراگم میانی و جداکننده هوایی از مدل وایتن برای توصیف ریاضی منحنی کارآیی جدایش استفاده می کند. پارامترهای مدل وایتن نیز با استفاده از جعبه ابزار الگوریتم ژنتیک نرم افزار matlab تعیین شد. همخوانی نزدیک نتایج شبیه سازی و داده های واقعی نشان دهنده دقت نمونه برداری، مدل های مورد استفاده و کالیبراسیون آن ها است. در انتها با تغییر پارامترهای مختلف و شبیه سازی های جدید بر اساس این پارامترها، شرایط بهینه آسیا تعیین شد و پیشنهاد گردید تا ظرفیت به ??? تن در ساعت ارتقا پیدا کند.