پژوهش حاضر به منظور تاثیر تکنیک آزادسازی هیجان بر اضطراب و عملکرد تیراندازان برتر انجام گرفت. 16 نفر تیرانداز برتر دختر با میانگین سنی 3/2±21 سال به صورت هدفمند انتخاب و سپس به شکل تصادفی در دو گروه: تجربی(8 نفر) و کنترل(8 نفر) قرار گرفتند. برای سنجش عملکرد از سیبل 10×10 و تفنگ بادی استاندارد استفاده شد، برای سنجش اضطراب از پرسشنامه اضطراب ورزشی(پایایی= 91/0)که سه مولفه اضطراب بدنی، نگرانی و اختلال در تمرکز را می-سنجید، استفاده شد. هر دو گروه در دو دوره، 20 شلیک را انجام می دادند و قبل و بعد از بعد از تمرینات پرسشنامه را پر می کردند. ولی گروه تجربی قبل از شروع شلیک ها تکنیک آزادسازی هیجان روی آنها انجام می شد. هر دو گروه هشت هفته و هفته ای سه بار پروتکل را اجرا می کردند. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین سن آزمودنی ها) و آمار استباطی(آزمون آنالایز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t جفتی و مستقل) استفاده شد. نتایج آنالایز واریانس با اندازه-گیری مکرر در مورد اضطراب نشان داد که تکنیک آزادسازی هیجان بر کاهش اضطراب تاثیر معناداری دارد(000/0p=) و با توجه به نتایج آزمون t جفتی هفته چهارم، هفتم و هشتم از دیگر هفته ها بهتر بوده است و با توجه به معنادار بودن اثر گروه(05/0p=)، نتایج آزمون t مستقل نشان داد که بین اضطراب دو گروه کنترل و تجربی، هفته ششم و هفتم تفاوت معنادار بوده است. نتایج آنالایز واریانس با اندازه گیری مکرر در مورد عملکرد نشان داد که تاثیر تکنیک آزادسازی هیجان بر عملکرد معنادار نیست(3/0p=) و بین عملکرد دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد(3/0p=).