در این پروژه، نانوساختارهایyba2cu3o7- x ، به روش سرامیکی مرسوم بهبود یافته با استفاده از امواج فراصوت تهیه شدند. با بهینه سازی پارامتر های موثر از جمله نرخ گرمادهی و خنک سازی، مدت زمان تکلیس، خلوص بیشتر و همچنین عوامل موثر در امواج فراصوت از جمله: توان و مدت زمان تابش، اثر نوع حلال بر روی اندازه و مورفولوژی نانوساختارها بررسی شد. از رابطه ویلیامسون-هال برای محاسبه اندازه بلورک ها استفاده شد. با استفاده از حلال های متفاوت از گروه الکل ها موفق به تهیه ی پودر ابررسانا در ابعاد نانومتری شدیم. در این تحقیق با استفاده از روش الکتروفورز موفق به نشست این ذرات بر روی لایه مس و نقره شدیم. تاثیر پارامتر های موثر در الکتروفورز از جمله ولتاژ و زمان بر میزان نشست و یکنواختی پودر بر روی زیرلایه بررسی شدند. در بخش دوم، موفق به تهیه نانوساختارهایho123 و gd123 به سه روش محلول شامل: سیترات ژل، پیچینی و سل-ژل پلیمری شدیم. به منظور بهبود روش پیچینی برای اولین بار از بنزن تری کربوکسیلیک اسید به عنوان سورفکتانت و پروپلین گیلیکول به عنوان حلال در تهیه نانوساختارهای ابررسانای دما بالا استفاده شد. تغییر غلظت سورفکتانت و تاثیر آن بر روی مورفولوژی ذرات بررسی شد. در روش سل-ژل پلیمری نیز برای اولین بار از پلیمر زیست محیطی اتیل سلولز جهت تهیه ی نانوساختارهای ابررسانای دمای بالا استفاده شد. با تغییر نسبت اتیل سلولز نانوذرات با مورفولوژی متفاوت تهیه شدند.اثر حلال های متفاوت با کمک امواج فراصوت بر روی ساختار gd123 تهیه شده به روش سیترات ژل، بررسی شد. نمونه های بدست آمده با استفاده از آنالیزهای ft-ir، xrd، edx، sem و پذیرفتاری مغناطیسیac شناسایی شدند.