یکی از این مجموعه قوانین که به صورت شروط قراردادهای فروش در تجارت بین الملل از دیرباز مورد استفاده می باشد، اینکوترمز است. در اینکوترمز مبحث انتقال مالکیت وزمان آن به طور کلی مسکوت گذاشته شده و اراده دو طرف و قوانین حل تعارض واگذار شده است. موضوع انتقال مالکیت به دلیل اینکه هدف اصلی از بیع می باشد، بسیار حایز اهمیت است و در برخی موارد مشخص بودن این موضوع باعث رفع بسیاری از ابهامات می گردد، مخصوصا ًدر مواردی که به کالا خسارت وارد شود که این خسارت اعم است از خساراتی که در جریان حمل بوجود آمده و یا خساراتی که به دلیل عدم تطابق کالا با قرارداد به خریدار وارد می شود، می باشد. با بررسی دقیق حقوقی انتقال مالکیت در حقوق کشور های مختلف و کنوانسیون ها و نیز با بررسی آراء صادر شده از محاکم قضایی بین المللی می توان به یک جمع بندی کلی در مورد انتقال مالکیت و زمان آن در اینکوترمز پی برد. گاهی به دلیل شباهت بین مقوله ریسک و مالکیت، دیده شده که این دو به جای یکدیگر به کار رفته اند که با بررسی ریسک و زمان انتقال ریسک و نیز مقایسه آن با انتقال مالکیت به تفاوت این دو اشراف خواهیم یافت و از به کارگیری این دو مقوله به جای یکدیگر پرهیز خواهیم کرد. وقتی شرط cif به عنوان یکی از شروط ضمن عقد ذکر می شود، قرارداد تبدیل به یک قرارداد فروش اسناد می شود زیرا می توان تا رسیدن کالا به مقصد چندین بار مورد خرید و فروش قرار گیرد. لذا نظر به مسکوت ماندن این موضوع در قوانین اینکوترمز، با بررسی دقیق پرونده های مربوط به این موضوع و وحدت ملاک گرفتن از کنوانسیون ها و حقوق سایر کشور هامی توان به یک جمع بندی و نتیجه نهایی رسید.