در این پروژه نانوذرات مگنتیت به همراه کیتوسان و دودسیل سولفاتدر تهیه کامپوزیت مغناطیسی مورد استفاده قرار گرفت. ویژگی های ساختاری این کامپوزیت مغناطیسی با استفاده از تکنیک های طیف سنجی زیر قرمز، پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی عبوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی و تجزیه وزن سنجی حرارتیبررسی گردید. این جاذب برای حذف متیلن آبی، مالاشیت سبزو سیزاپراید به کار گرفته شد. ایزوترم های لانگمویر، فروندلیچ و تمکین برای هر سه ترکیب مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج بدست آمده نشان دادند که جذب سطحی رنگ های کاتیونی متیلن آبی و مالاشیت سبز و ترکیب داروئی سیزاپراید بر روی این جاذب مغناطیسی، با ایزوترم مدل فروندلیچ مطابقت بیشتری می کند. حداکثر ظرفیت جذب برای متیلن آبی، مالاشیت سبز و سیزاپراید در دمای 30 درجه سانتی گراد و ph معادل 78/3 به ترتیب 2500، 1667و 1428 میلی گرم به ازای گرم جاذب بدست آمد. زمان مورد نیاز برای رسیدن به تعادل 2 دقیقه بود و درصد حذف بیش از 98 درصد بدست آمد. در ادامه کار از این کامپوزیت برای حذف ترکیبات هدف در بافت انواع نمونه های آبی استفاده شد.