براساس اعتقاد و دیدگاه امامیه ، احکام تابع مصالح و مفاسد یعنی دارای فلسفه و حکمت اند. پس احکام ، مخصوصاً در بخش جزائیات و بویژه کیفیت ( روش های) اجرای حدود و تعزیرات، دارای فلسفه و حکمت بوده و برای ما قابل درک و فهم است لذا با استناد به آیات ، روایات ، کتب فقهی و تفسیری ، مقالات ، پژوهش های موجود وبه کمک تحلیل عقلی می توان بخشی از این فلسفه و حکمت ها را بیان کرد . بعنوان نمونه ، برابر روایات ، اجرای حدّ می بایست در هوای معتدل صورت گیرد ( از اجرای حدّ در هوای خیلی گرم و خیلی سرد خودداری شود) فلسفه و حکمت این کیفیت اجرا آن است که ملاحظات انسانی رعایت و مجرم اصلاح شده و موجب عبرت دیگران شود زیرا در صورت عدم رعایت این دستور ، اجرای حدّ نه تنها سبب اصلاح نمی شود بلکه چه بسا ممکن است موجب هلاکت مجرم وانزجار افکار عمومی گردد که با فلسفه کیفیت، منافات دارد و نمونه دیگر این که مجازات مواردی از زنا و لواط ، اعدام یعنی قتل است . در کیفیت اعدام، در روایات تصریح شده است که باید با شمشیر صورت گیرد ولی شمشیر موضوعیت ندارد و ملاک ، ازهاق نفس و کشتن مجرم است و شکنجه دیگر در کنار آن مجاز نیست. لذا باید از وسیله ای استفاده کرد که قتل را آسان تر و سریع تر محقق سازد. در گذشته شمشیر آسان ترین و سریع ترین روش برای اعدام بوده درحالی که امروزه، اعدام با وسائل الکترونیکی (برق) و یاگلوله راحت تر و زودتر محقق می شود. به همین جهت است که علی رغم ذکر قتل بوسیله شمشیر در روایات، امام خمینی (ره) می فرماید: «می توان قتل را به هر وسیله ای که کمترین شکنجه را دارد انجام داد مانند قتل با وسایل الکترونیکی یا با گلوله و غیره » کلید واژه ها : حدود ، تعزیرات ، جرم ، مجازات ، فلسفه ، حکمت ، کیفیت ، روش ، اجرا