الکتروریسی متداول ترین، ارزان ترین و آسان ترین روش برای تولید نانوالیاف پلیمری ممتد و منفرد است. نانوالیاف رسانا دارای کاربردهای فراوانی در زمینه هایی همچون محافظ امواج الکترومغناطیس، ذخیره کننده های انرژی، حسگرها می باشند. پلی پیرول(ppy) یکی از پلیمرهای رسانا با خواص رسانایی الکتریکی بالا و فعالیت الکتروشیمیایی مطلوب است و جزء پلیمرهای سازگار با محیط زیست است. پلی پیرول دارای مساحت سطحی بالا. وزن پایه ی کم، خلل و فرج فراوان و قابلیت فرآیندپذیری کم است، لذا تلاش هایی در جهت بهبود فرآیند پذیری آن صورت گرفته است. در این تحقیق نانوالیاف هیبریدی پلی پیرول/ پلی اکریلونیتریل به روش پلیمری شدن درجای پیرول در بستر پلی اکریلونیتریل و الکتروریسی محلول حاصل تولید گردید. آمونیوم پرسولفات(aps) به عنوان اکسیدکننده و دودسیل بنزن سولفونیک اسید(dbsa) به عنوان دوپنت برای واکنش پلیمری شدن استفاده شد. تأثیر دما، زمان پلیمری شدن و غلظت مونومر پیرول بر مقاومت الکتریکی لایه های نانوالیاف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که که با افزایش دمای پلیمری شدن، مقاومت الکتریکی افزایش می یابد. افزایش زمان پلیمری شدن تا مدت زمان 8 ساعت منجر به کاهش مقاومت الکتریکی گردید ولی بیشتر از این مدت زمان، تغییر چندانی در مقاومت الکتریکی مشاهده نشد. افزایش غلظت مونومر تا 9% وزنی منجر به کاهش مقاومت الکتریکی گردید ولی افزایش بیشتر غلظت تأثیر بسزایی در مقاومت الکتریکی نداشت. نتایج حاصل از طیف سنجی مادون قرمز نشان داد که اتصال بین ppy با pan از نوع فیزیکی است و اتصال شیمیایی بین این دو پلیمر ایجاد نشده است. تصاویر fesem حاصل از نانوالیاف هیبریدی pan/ppy نشان داد که این الیاف کاملاً صاف و یکنواخت هستند. با افزایش غلظت مونومر، قطر نانوالیاف افزایش پیدا می کند. مطالعه پایداری حرارتی نانوالیاف هیبریدیpan/ppy نشان داد که با افزایش غلظت مونومر پیرول، پایداری حرارتی نانوالیاف افزایش می یابد. میزان رسانایی این نانوالیاف به کمک روش چهار نقطه ای مورد سنجش قرار گرفت که نشان دهنده افزایش میزان رسانایی نانوالیاف ازحالت عایق به نیمه رسانا می باشد. برای نانوالیاف هیبریدی pan/ppy است