کردهای ایران به درازای تاریخ حیات خود در کشور ایران، ضمن دارا بودن شاخصه های کردی خود در حوزه فرهنگ و هنر، دارای اشتراکات زیادی با سایر اقوام ایرانی می باشند.یکی از عناصر مهم برای بازنمایی این فرهنگ و هنر بررسی و تحلیل صنایع دستی و هنر بومی کردستان است. در بین صنایع دستی کردی ،بافته ها یکی از مهمترین عناصر بازنمایی هنر و ذوق در بین اهالی کردستان را شکل می دهد. در یک نگاه کلی بافته های کردی را می توان به بافته های پرز باف ( قالی و فرش) و گلیم باف (گلیم،نمد، سفره،نمکدان،خورجین،?جل،و...) تقسیم بندی نمود. هر یک از این بافته ها دارای نقوش و طرحهایی می باشند که نشانه ای از عقاید، اندیشه ها و منابع الهام بخش مردمان در طول تاریخ بوده اند.این رساله در نظر دارد ضمن معرفی اجمالی هر یک از بافته های کردهای ایران به بازنمایی نقوش به کار رفته در این بافته ها بپردازد . در نهایت با استفاده از تحلیل این نقوش از منظر نماد شناسی به تحلیل نقوش و نماد های مذکور پرداخته خواهد شد. منطقه جغرافیایی بررسی این نقوش همه مناطق زیست کردها در ایران بوده است این مناطق کردهای جنوب آذربایجان غربی(موکریان) ،استان کردستان،کرمانشاه ،ایلام، و کردهای مهاجر در ورامین،خراسان را در بر می گیرد.این رساله در پاسخ به این سوال به نگارش در آمده که مهمترین نقوش به کار رفته در بافته های کردی در ایران کدامند و مهمترین منابع الهام بخش به این نقوش کدام بوده اند؟