کنترل پاسچر عملکرد پیچیده ایست که حفظ مسیر عمودی مرکز گرانش(cog) درون سطح اتکاء را دربر می گیرد و نیازمند همکاری سه منبع حس عمقی، بینایی و سیستم دهلیزی است. اطلاعات فراهم شده توسط این سه سیستم به وسیله سیستم عصبی مرکزی یکپارچه می شود و به صورت پاسخ حرکتی مناسب برای نگهداری تعادل بدن به اجرا در می آید. در واقع، تعادل بدن بطور فعال توسط سیستم عصبی مرکزی(cns) که اغتشاشات ناشی از حرکات کل بدن یا تنه را پیش بینی می کند کنترل می شود. هدف از انجام این تحقیق ارتباط تیپ بدنی با کنترل پاسچر زنان فعال و غیرفعال نوجوان، جوان و میانسال بود. 140 آزمودنی بر اساس تیپ بدنی(اکتومورف، مزومورف، اندومورف)، سن(نوجوان، جوان، میانسال) و فعالیت جسمانی(فعال، غیرفعال) پس از احراز شرایط ورود به آزمون، در 18 گروه طبقه بندی شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. تست bess(balance error scoring system) برای ارزیابی کنترل پاسچر ایستا و نیمه پویا و تست y(y balance test) برای برآورد کنترل پاسچر پویا توسط آزمودنی ها اجرا گردید. برای بررسی تفاوت های مهم بین گروه ها از روش آماری anova و آزمون تعقیبی tukey در سطح معنی داری 05/0> p استفاده شد. نتایج نشان داد به لحاظ کنترل پاسچر ایستا و نیمه پویا آزمودنی های مزومورف بهتر از گروه اکتومورف و اندومورف بودند. اما گروه اکتومورف در هر سه جهت تستy، بیشترین میزان دستیابی را نسبت به هر دو گروه مزومورف و اندومورف نشان داد.