امروزه بخش زیادی از انرژی های تجدید ناپذیر در بخش ساختمان هدررفته و باعث آلودگی محیط زیست می شود؛ بنابراین این پژوهش بر آن است تا با بررسی گونه ای از معماری زیرزمینی به راه کارهایی برای طراحی بهینه ساختمان ها از نظر مصرف انرژی دست یابد در این راستا به مطالعات و برداشت های میدانی در روستای صخره ای میمند می پردازد؛ که دارای شرایط زیست اقلیمی ویژه و از طرف دیگر معماری غنی تاریخی و خانه های دست کند است. پس از شناسایی معماری این سکونتگاه، عملکرد حرارتی چند فضای دست کند آن در فصل سرد و گرم از طریق رکوردگیری اطلاعات دمایی و رطوبتی مورد بررسی قرار گرفته است تا نقش زمین در تعدیل شرایط اقلیمی مشخص شود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده ی کیفیت بهتر آسایش حرارتی در خانه های دست کند میمند است به گونه ای که این خانه ها با نیازهای حرارتی انسان تطابق نسبتاً خوبی دارند و با صرف انرژی کمتری به شرایط آسایش حرارتی انسان می رسند که این مهم می تواند برای استفاده امروزی از ویژگی های این گونه ی معماری در دستیابی به خلق مکانی با آسایش اقلیمی و با صرف انرژی کمتر مفید واقع شود.