امروزه آلودگی محیطزیست یکی از نگرانی های مهم می باشد. یکی از مهم ترین آلوده کننده های محیط زیست نخاله های ساختمانی است که در تمامی شهرها، هر ساله مقادیر قابل توجهی از آن تولید و دپو می شود. از طرف دیگر، کمبود مصالح مناسب برای اجرای پروژه های عمرانی نیز یکی از مشکلاتی است که مهندسین در بعضی از مناطق با آن درگیر هستند. استفاده از نخاله های ساختمانی در این پروژه ها هم از نظر اقتصادی و هم از نظر زیست محیطی دارای اهمیت می باشد. آمارهای موجود از ترکیب نخاله های ساختمانی شهرهای بزرگ نشان می دهد که آسفالت و بتن، دو ماده اصلی تشکیل دهنده نخاله های ساختمانی هستند. در این تحقیق به ارزیابی فنی استفاده از نخاله های ساختمانی تثبیت شده در راهسازی پرداخته شده است. در این راستا نخاله های آسفالت و بتن خرد و دانه بندی شده و در درصدهای وزنی مختلف با هم مخلوط و با درصدهای مختلفی از سیمان تثبیت شده و تحت آزمایش تراکم، درصد رطوبت بهینه و وزن مخصوص خشک حداکثر برای هر کدام از ترکیبات بدست آمد. با افزایش مقدار سیمان، مقاومت فشاری نمونه ها افزایش یافت، ولی برای درصد سیمان بالای 9 درصد مقاومت فشاری نمونه کاهش پیدا کرد. نمونه های خمشی و فشاری مسلح و نمونه های خمشی غیر مسلح با سیمان بهینه و در درصد الیافهای متفاوت ساخته شدند. با افزایش الیاف فولادی به نمونه ها، مقاومت افزایش یافت. بیشترین افزایش برای نمونه های فشاری در 1 درصد وزنی الیاف بود و نمونه های خمشی در 5/0 درصد وزنی الیاف مقاومت بیشتری نسبت به 5/1 درصد الیاف دیده شد.