نام پژوهشگر: عباس هنری پناه
عباس هنری پناه محمد رضا ابراهیمی
هدف این کتاب کمک به دانشجو در زمینه مطالعه رشد و نمو ضمیر خودآگاه است، و در عین حال ایده هایی را به دانشجو القا می کند که می توانند برای وی مفید واقع شوند. به طور خلاصه ماده ای که منظومه شمسی ما را تشکیل می دهد در هفت شکل یا چارچوب خاص و مهم ظاهر می شود؛ تکامل طبیعی انسان در سه تا از این چارچوب ها ادامه پیدا می کند: یعنی چارچوب فیزیکی، چارچوب احساسی یا ستاره ای و چارچوب ذهنی،که اغلب آن ها را "سه دنیا" می نامیم. در دو چارچوب برتر است یعنی چارچوب های غیر مادی خرد و توان و چارچوب های بودایی و آتمیک، که بعد از اولین شروع های بزرگ در پی تکامل خاص آغازین می آیند. این پنج چارچوب شامل حوزه تکامل خودآگاه می شوند. از این پنج چارچوب دو چارچوب بالایی حوزه ای از فعالیت الهی را نشان می دهند که همه چیز را احاطه می کند و تحت پوشش قرار می دهد، و از آن جا تمام انرِژی های الهی، که نظام را به طور کامل احیا می کنند، را به بیرون ساتع می کند. این چارچوب ها که در حال حاضر برای ما قابل فهم نیستند چارچوب های خودآگاه الهی هستند. در این چارچوب ها است که لوگوس یا تثلیت الهی لوگوس ها تجلی پیدا می کند. اسامی این دو چارچوب نیز به ما داده شده است: چارچوب پست تر ?نوپاداکا نام دارد همانی که در آن "هیچ گونه ارتباطی هنوز شکل نگرفته" و چارچوب برتر آدی نام دارد که "اولین"، پایه و پشتیبان جهان و منبعی است که حیاتش را از آن می گیرد. ما بدین طریق هفت چارچوب از جهان و منظومه شمسی را در دست داریم یعنی چارچوب آدی، ?نوپاداکا، آتمیک، بودی، ذهنی، احساسی و فیزیکی؛ و می توانیم آن ها را در سه گروه متمایز تقسیم بندی کنیم: 1. حوزه ظهور لوگوس مفرد 2. حوزه تکامل فراطبیعی، همان تکامل آغازین 3. حوزه تکامل عنصری، معدنی، گیاهی، جانوری و بشر طبیعی اگر ما تمام آن چه که در جهان وجود دارد را تجزیه و تحلیل کنیم، به تعمیم مهم زیر دست می یابیم: همه چیز در "من" و "غیر من"، در "خود" و "غیر خود" قابل تفکیک است؛ و هر هدف مجزا در یکی از این دو طبقه بندی مهم "خود" و "غیر خود" جای خواهد گرفت. هر چیزی که در جهان وجود دارد باید در یکی از این دو تقسیم بندی قرار گیرد. خود، حیات و خودآگاه است؛ غیر خود، ماده و شکل است.