چکیده رضایت از مدرسه بعنوان یک عامل تاثیرگذار بر عملکرد تحصیلی و سلامت دانش آموزان در چند دهه ی اخیر مورد توجه روان شناسان قرار گرفته است. در این راستا، رویکرد شناختی اجتماعی بندورا زمینه ساز پژوهش های بسیاری بوده است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف ارائه ی الگوی شناختی اجتماعی رضایت از مدرسه انجام شد. این پژوهش از نظر نوع توصیفی و از لحاظ روش، همبستگی از نوع الگویابی علّی می باشد. دانش آموزان سال اول دبیرستان مدارس دولتی شهر ارومیه (نواحی یک و دو) جامعه ی پژوهش را تشکیل می دهند. روش نمونه گیری «تصادفی چند مرحله ای» بود و برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان استفاده شد. تعداد 199 نفر پسر و 181 نفر دختر (380 n=) به نسبت جامعه (11430n=)، در این پژوهش شرکت نمودند. از پرسشنامه های عاطفه مثبت، ادراک از جو مدرسه، خودکارآمدی تحصیلی، انتظارات پی آمد، اهداف پیشرفت و رضایت از مدرسه برای جمع آوری داده ها استفاده شد و داده ها با روش الگویابی معادلات ساختاری تحلیل گردید. نتایج حاکی از این بود که مدل رضایت از مدرسه در جامعه پژوهش مدلی روا و معتبر است. مسیرهای علّی ادراک از جو مدرسه، انتظارات پی آمد و اهداف پیشرفت به رضایت از مدرسه معنی دار بودند. بررسی ضرایب مسیر نشان می دهد که متغیر اهداف پیشرفت بالاترین اثر را بر رضایت از مدرسه دارا می باشد. بر این اساس، می توان نتیجه گرفت که الگوی رضایت از مدرسه، تبیین مناسبی از تعیین کننده های شناختی اجتماعی برای رضایت دانش آموزان از مدرسه را دارا می باشد و می توان از آن برای ارتقاء سطح خرسندی دانش آموزان از مدرسه و افزایش سلامتی و بهزیستی آن-ها بهره گرفت.