سیاستگذاری به ویژه سیاستگذاری خارجی همواره به عنوان یکی از ضروریات زندگی و بالاترین سطح سیستم مدیریت در سیستم بین المللی مطرح بوده است. در همین راستا در نظریه های روابط بین الملل نیز به این حوزه توجه شده است. اما تحول سیستم بین الملل و شکل گیری سیستم های پیچیده و آشوبی ر وش های سنتی را ناکارآمد و واقعیات نوینی را مطرح ساخته است. به این جهت پژوهش حاضر بنیانهای نظری و مفهومی سیاستگذاری در وضعیت سیستم های پیچیده و آشوب را به عنوان سوال اصلی مطرح ساخته است.بر این اساس این فرض را مطرح می نماید که سیستم های مذکور به دلیل پیچیدگی و تنوع متغیرها در پدیده ها و رفتارهای خود با ابهام روبرو می باشند، بنابراین مدل سازی در خصوص سیاستگذاری در وضعیت پیچیدگی بایستی بر اساس این وضعیت صورت گیرد. روش فازی و کاربرد سیستم های استنتاج فازی از جمله روش هایی است که می تواند در چنین وضعیتی کاربرد داشته باشد لذا پژوهش حاضر ضمن تبیین چنین سیستمی به شبیه سازی آن در حوزه سیاستگذاری منطقه ای اقدام نموده و مدل سیاستگذاری چند لایه ای را برای سیاستگذاری خارجی منطقه ای در وضعیت پیچیدگی طراحی نموده است و همچنین با توجه به مدل طراحی شده، مدل سیاستگذاری خارجی منطقه ای جمهوری اسلامی ایران را طراحی می نماید. واژگان کلیدی: سیستم های پیچیده و آشوب، قدرت هوشمند، منطق فازی، مدل سیاستگذاری خارجی منطقه ای، سیستم سیاستگذاری چند سطحی، سیستم سیاستگذاری خارجی ج.ا.ایران