در سال های اخیر در صنعت نفت و گاز توجه زیادی به ذخیره سازی گاز در مخازن زیرزمینی، هم به منظور اهداف زیست محیطی و هم تعادل در بازار گاز، معطوف گردیده است . لذا هدف اصلی این تحقیق تحلیل ژئومکانیکی تزریق گاز در سازند آسماری می باشد. از مهم ترین مسائل یک طراحی موفق برای ذخیره سازی گاز در یک سازند زیرزمینی، اطمینان از عدم خروج گاز از مخزن پس از ذخیره سازی است. در این میان علم مکانیک سنگ با بررسی مشخصات ژئومکانیکی سنگ مخزن و ناپیوستگیهای آن و همچنین پیش بینی پایداری ناپیوستگی ها پس از تزریق گاز به مخزن و در نهایت ارائه یک محدوده فشار مناسب برای ذخیره سازی گاز، نقش مهمی در پروسه ذخیره سازی گاز ایفا می کند. در این تحقیق ابتدا به بررسی مشخصات سازند مورد مطالعه و بدست آوردن پارامترهای ژئومکانیکی سازند با استفاده از اطلاعاتی که در اختیار قرار داده شد، پرداخته می شود. و بعد از آن به معرفی روشهای اولیه تئوری ارائه شده برای بررسی پایداری مخزن در نتیجه تزریق گاز و افزایش فشار حفره ای پرداخته می شود. و سپس روش های جدیدتری موسوم به روش های شبه تحلیلی معرفی می گردند، که روش های پیچیده تر و دقیق تری می باشند، در ادامه با استفاده از روش های عددی و با استفاده از نرم افزار udec، مخزن مورد نظرمورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل شده، با روش های تئوری مقایسه گردیده است. نتایج روشهای شبه تحلیلی، حد بیشینه فشارتزریق گاز به داخل سازند را حدود 53 مگاپاسکال و روشهای عددی حدود 40 مگاپاسکال برای بدترین حالت وضعیت ناپیوستگیها، یعنی زاویه 30 درجه نسبت به امتداد تنش اصلی ماکزیمم تخمین زده اند.