هدف از این پژوهش بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه گیلان نسبت به روابط اینترنتی می باشد. در ابتدا مطالعاتی که قبلاً در این زمینه صورت گرفته را بررسی کردیم و سپس با استفاده از ترکیبی از نظریه ها و عمدتاً نظریه ی عشق سیال زیگمونت باومن، در زمینه ی روابط در عصر مدرنیته، به بررسی این موضوع پرداخته شد که آیا در روابط و دوستی های اینترنتی نیز آن ویژگی هایی که باومن برای عشق سیال برشمرده است، نمود دارد یا نه؟ روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش ترکیبی از روش های کمّی و کیفی می باشد. در روش کمّی از شیوه پیمایشی و در روش کیفی از شیوه بحث گروهی استفاده شده است. در شیوه پیمایشی با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب از کل دانشجویان دانشگاه گیلان (نیمسال دوم سال تحصیلی 92-91) 372 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته است که از چندین بخش متناسب با سنجش ابعاد مورد بررسی، ساخته شده است. داده ها با استفاده از نرم افزارspss19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. روش کیفی نیز به شیوه ی بحث گروهی در بین 20 نفر از دانشجویان انجام گرفت یافته های توصیفی تحقیق نشان می دهد که، 9/51 درصد نگرش مخالف و 8/23 درصد نگرش موافق با دوستی اینترنتی دارند، در مورد نگرش به ازدواج اینترنتی هم 3/65 درصد پاسخگویان نگرش مخالف و 1/11 نیز موافق می باشند. یافته های تحقیق نشان می دهد که بین متغیر ویژگی های روابط اینترنتی با نگرش به دوستی و ازدواج اینترنتی رابطه معنی-داری وجود دارد. نتایج حاصل از ضرایب رگرسیونی نشان داد که اعتماد و صمیمیت در رابطه اینترنتی بیشترین تأثیر را در تبیین نگرش به دوستی اینترنتی دارند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان می دهد که متغیر صمیمیت در رابطه اینترنتی بیشترین تأثیر مستقیم را بر متغیر نگرش به دوستی اینترنتی داشته است و بعد از آن متغیرهای اعتماد، امنیت عاطفی و محدودیت های سنتی. همچنین متغیرهای تعهد و گمنامی تأثیر مستقیمی بر متغیر نگرش به دوستی اینترنتی نداشته اند