دیابت یکی از بیماری‏های غدد درون‏ریز است که می تواند باعث استرس اکسیداتیو در بافت‏ها شود. برگ درخت گردو دارای خواص کاهنده قند خون و آنتی اکسیدانی می باشد که از آن در طب سنتی ایران برای درمان دیابت استفاده می‏شده است. در مطالعه حاضر اثر دو غلظت از عصاره سیکلوهگزانی برگ گردو بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی شامل آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (sod)، گلوتاتیون پراکسیداز (gpx)،کاتالاز (cat) و نیز میزان مالون دی آلدهید (mda) در بافت‏های کلیه، کبد، قلب، بیضه، پانکراس، عصب سیاتیک و مغز موش صحرایی دیابتی بررسی شد. القاء دیابت در موش‏های صحرایی با تزریق استرپتوزوتوسین (mg/kg50) به صورت درون صفاقی انجام شد. 28 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگ دولی استفاده شد که به صورت تصادفی به 4 گروه شاهد سالم (روغن کنجد حلال عصاره)، گروه شاهد بیمار (روغن کنجد)، گروه های دیابتی همراه با درمان (برگ گردو با دوزهای mg/kg 150 و mg/kg 250)، تقسیم شدند و به مدت 28 روز به صورت خوراکی (توسط گاواژ) تحت درمان قرار گرفتند. موش ها از نظر وزن و گلوکز خون قبل از القاء دیابت و سه روز بعد القاء و روزهای 7، 14، 21 و 28 پس از شروع درمان، مورد سنجش قرار گرفتند. در پایان دوره، پس از بیهوش نمودن و کشتن حیوانات، ارگان‏های مورد نظر سریعا"جدا شد و در ?20- جهت اندازه‏گیری شاخص‏های استرس اکسیداتیو (sod، gpx، کاتالاز، mda) نگهداری شدند. یافته‏ها نشان داد عصاره سیکلوهگزانی برگ گردو در پایان دوره موجب افزایش معنی دار میانگین وزن و کاهش معنی دار گلوکز خون شده است(05/0p<). همچنین این عصاره به صورت وابسته به دوز سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی (sod، gpx و کاتالاز) را افزایش داد تغییرات آنزیمی در دوز mg/kg 250 عصاره در همه بافت ها بجز مغز به طور معنی دار افزایش داشت. و میزان mda نیز در بافت های قلب، کبد، کلیه و پانکراس کاهش معنی‏دار داشت (05/0p<). در مجموع می‏توان گفت عصاره سیکلوهگزانی برگ درخت گردو اثرات سودمندی در بهبود آنزیم‏های آنتی اکسیدانی بافتی و سطح mda و در کل کاهش استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی دیابتی دارد.