با توجه به اهمیت منیزیوم و کاربردهای آن، در مطالعه حاضر اثر نانواکسید منیزیوم بر شاخص های الکتروکاردیوگرام سگ با اکسید منیزیم مقایسه شد. یک گروه از سگ ها به عنوان شاهد و گروه های دوم و سوم نانواکسید منیزیم را به مقدار 5 و10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و گروه چهارم اکسید منیزیم را به مقدار10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. ارزیابی عملکرد قلب شامل تعداد ضربان قلب، ریتم قلب و ارزیابی امواج p-qrs-t با استفاده ازاشتقاق های استاندارد الکتروکاردیوگرام در قبل، یک، سه و بیست و چهار ساعت بعد از تزریق داروها انجام شد. مقدار منیزیم، پتاسیم، سدیم و کلسیم سرم در زمان های فوق اندازه گیری شد. شاخص های الکتروکاردیوگرام از قبیل محور الکتریکی قلب، دامنه و ارتفاع موج p، دامنه کمپلکس qrs، فاصله q-t، فاصله p-r، تغییرات چندانی نداشتند. ارتفاع موج t بوسیله نانواکسید منیزیم به مقدار 5 میلی گرم در سه ساعت بعد از تزریق کاهش معنی داری داشت. ارتفاع موج r بوسیله نانواکسید منیزیم به مقدار 10 میلی گرم در سه ساعت بعد از تزریق، افزایش معنی داری داشت. میانگین تعداد ضربان قلب بوسیله هر سه گروه دریافت کننده دارو در ساعت سوم بعد از تزریق کاهش معنی داری یافت. مقدار منیزیم سرم در یک ساعت بعد از تزریق بوسیله همه داروها افزایش معنی داری یافت. در مقادیر پتاسیم، سدیم و کلسیم سرم تفاوت معنی داری وجود نداشت. بنابراین مصرف نانواکسید منیزیم و اکسید منیزیم، می تواند بر روی سیستم قلب و عروق از جمله ضربان قلب و الکتروکاردیوگرام اثراتی داشته باشد. با این حال وقوع برخی آریتمی ها و اختلالات قلبی در مصرف اکسید منیزیم بیشتر از شکل نانو آن بوده است.