مدیریت سود و پژوهش های مرتبط با آن همواره مورد توجه تحقیقات حسابداری بوده است. مدیران شرکت ها اغلب به منظور کاهش ریسک اطلاعاتی و هموار کردن سود در دوره های مختلف از روشهای مختلف مدیریت سود استفاده می نمایند. در این میان انتظار می رود حسابرسان بتوانند از بروز این پدیده جلوگیری نمایند. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه دوره تصدی، تخصص در صنعت حسابرس و اندازه موسسه حسابرسی با مدیریت سود طراحی و اجرا شده است. جامعه مورد مطالعه شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه مورد نظر مشتمل بر 25 شرکت دارویی است که با استفاده از روش حذفی سیستماتیک انتخاب شده اند. قلمرو زمانی پژوهش نیز سال های 1384 تا 1389 بوده است. روش تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ اجرا توصیفی - همبستگی بوده و داده های پژوهش با استفاده از رگرسیون چند متغیره مبتنی بر روش پنل دیتا مورد واکاوی قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد هر چند دوره تصدی حسابرسی با مدیریت سود صاحبکار رابطه ای ندارد، اما افزایش تخصص حسابرس در صنعت و اندازه موسسه حسابرسی باعث کاهش انعطاف پذیری مدیریت در استفاده از اقلام تعهدی اختیاری جهت مدیریت سود گردیده است. واژه کلیدی : اقلام تعهدی اختیاری، دوره تصدی حسابرس، تخصص حسابرس، اندازه موسسه حسابرسی